မြန်မာ့သမိုင်း-Myanmar History

မြန်မာ့သမိုင်း 、ビルマ語 (မြန်မာဘာသာ) と英語を話す

(မြန်မာဘာသာ)

မြန်မာ့သမိုင်းသည် လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်း ၁၃ ၀၀၀ ပထမဆုံးလူသားအခြေချနေထိုင်ခဲ့သောကာလမှယ နေ့ခေတ်အထိ အကျုံးဝင်သည်။ သမိုင်းတင်ခေတ်၏ အစောဆုံးလူသားများသည် တိဗက ်ဗမာစကားပြောလူမျိုးများဖြစ်ကြသည်။ သူတို့သည် တောင်ဘက်ပြည်ဒေသအထိ ကျယ်ဝန်းသောပ ျူမြို့ပြနိုင်ငံများကို တည်ထောင်ခဲ့ကြပြီး ထေရဝါဒဗုဒ္ဓဘာသာကို ကိုးကွယ်ခဲ့ကြသည်။

၉ရာစုအစောပိုင်းတွင် အခြားလူမျိုးစုဖြစ်သော ဗမာလူမျိုးတို့သည် ဧရာဝတီမြစ်ဝှမ်းအထက်ပိုင ်းသို့ ဝင်ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ သူတို့သည် ဧရာဝတီမြစ်ဝှမ်းနှင့် ၎င်း၏ အစွန် အဖျားဒေသများကို ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် စုစည်း၍ ပုဂံဘုရင့်နိုင်ငံကို ဆက်လက်တည်ထောင်ခဲ့ကြသည ်။ ဤကာလအတွင်း ဗမာဘာသာ၊ ဗမာ့ယဉ်ကျေးမှုသည် ပျူဓလေ့တွင် တဖြည်းဖြည်း အစားထိုးဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ ၁၂၈၇ ခု မွန်ဂိုကျူးကျော်စစ်ဖြစ်ပြီးနောက် ဘ ုရင့်နိုင်ငံငယ်အများအဖြစ် ပြိုကွဲသွားခဲ့ရာ ထိုအထဲတွင် အင်းဝဘုရင့်နိုင်ငံ၊ ဟံသာဝတီဘုရင့်နိုင်ငံ၊ မြောက်ဦးဘုရင့်နိုင်ငံနှင့် ရှမ်းပြည်ထောင် များသည် အဓိကအင်အားစုနိုင်ငံများဖြစ်ခဲ့ကြသ ည်။ ထိုဘုရင့်နိုင်ငံများသည် တစ်နိုင်ငံနှင့်တ စ်နိုင်ငံ မဟာမိတ်အကူးအပြောင်း၊ စစ်မက်အရေးအခင်းများဖြင့် နိုင်ငံ့ရှုခင်းက ို လွှမ်းမိုးခြယ်လှယ်ခဲ့ကြသည်။

၁၆ရာစုအလယ်တွင် တောင်ငူမင်းဆက်(၁၅၁၀-၁၇၅၂)သည် နိုင်ငံကိုပြန်လည်စုစည်း၍ အရှေ့တောင်အာရှသမ ိုင်းတွင် ကာလတိုအကြီးဆုံးအင်ပါယာကြီးကိုတည ်ထောင်ခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတော်ငူမင်းများသည် အဓိကအုပ်ချု ပ်ရေး၊ စီးပွားရေးပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုများကို ပြဋ္ ဌာန်း၍ ၁၇ရာစုနှင့် ၁၈ရာစုဦးတွင် ပိုသေးငယ်၊ ပိုငြိမ်းချမ်း၍ ချမ်းသာကြွယ်ဝသော ဘုရင့်နိ ုင်ငံကို ပေါ်ပေါက်စေခဲ့သည်။ ၁၈ရာစုအလယ်တွင် ကုန်းဘောင်မင်းဆက်(၁၇၅၂-၁၈၈၅) သည် နိုင်ငံကို ပြန်လည်ထိန်းသိမ်းခဲ့ပြီး အစွ န်အဖျားဒေသများတွင် ဗဟိုအုပ်စိုးမှုတိုးမြှ င့်ထားသည့် တောင်ငူခေတ်ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုအ တိုင်း ဆက်လက်ကျင့်သုံးခဲ့သည်။ ကုန်းဘောင်မင်းဆက်သည် အာရှတိုက်တွင် စာတတ်မ ြောက်သူဦးရေအများဆုံးနိုင်ငံများအနက်မှ တစ်န ိုင်ငံဖြစ်စေခဲ့သည်။ ၎င်းသည် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံအားလုံးနှင့်လည ်း စစ်မက်ဆက်လက်ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။ အင်္ဂလိပ်-ဗမာစစ်ပွဲစဉ်(၁၈၂၄-၁၈၈၅)သည် ဗြိတိသ ျှကိုလိုနီအုပ်ချုပ်မှုကို ဦးတည်စေခဲ့သည်။

（英語）

ミャンマー (ビルマとしても知られています。ビルマ語: မြန်မာ့သမိုင်း) の歴史は、13,000 年前に人類が初めて定住したことが知られている時代から現在までの期間をカバーしています。有史以来の最古の住民はチベット・ビルマ語を話す人々で、彼らははるか南のピイにまで及ぶピュー都市国家を設立し、上座部仏教を受け入れた。

別のグループであるバマル族は、9 世紀初頭にイラワジ渓谷上流に入りました。彼らは続けて、イラワジ渓谷とその周辺地域を初めて統一した異教の王国 (1044 年 - 1297 年) を設立しました。この期間に、ビルマ語とビルマ文化がピューの規範に徐々に取って代わられるようになりました。 1287 年の第一次モンゴル軍のビルマ侵攻後、アヴァ王国、ハンタワディ王国、ミャウウー王国、シャン州が主力国であったいくつかの小王国が、絶えず変化する同盟関係に満ちてこの地を支配するようになりました。そして絶え間ない戦争。

16 世紀後半、トゥングー王朝 (1510 ～ 1752 年) が国を統一し、短期間ですが東南アジア史上最大の帝国を築きました。その後のタウングー王は、17 世紀から 18 世紀初頭にかけて、より小さく、より平和で繁栄した王国を誕生させるいくつかの重要な行政および経済改革を実施しました。 18 世紀後半、コンバウン王朝 (1752 ～ 1885 年) が王国を復興し、周辺地域における中央支配を強化するタウングー改革を継続し、アジアで最も識字率の高い国家の 1 つを生み出しました。この王朝はまた、すべての近隣諸国と戦争をしました。英緬戦争 (1824 ～ 1885 年) は最終的にイギリスの植民地支配につながりました。