ألفيـة ابن مـالك

Alfiyyah Ibn Malik met audio en lezing is een poëtische tekst die bestaat uit duizend en twee verzen

Georganiseerd door de imam

Muhammad bin Abdullah bin Malik Al-Ta'i Al-Jiyani is een van de belangrijkste grammaticale en taalkundige systemen, omdat het de aandacht trok van geleerden en schrijvers die zich haastten om er commentaar op te geven, met uitleg en voetnoten. bin Abdullah bin Malik Al-Ta'i Al-Jiyani, bekend als Abu Abdullah, die stierf in het jaar 672 AH.[8] Hij is een taalkundige en grammaticus, en een van de belangrijkste grammatici in de 7e eeuw A. Hij werd geboren in Andalusië, emigreerde naar de Levant, vestigde zich in Damascus en schreef vele boeken. Hij ontving zijn opleiding bij een aantal geleerden van Andalusië, zoals Abu Ali al-Shalubin, daarna reisde hij naar het oosten en ging naar Aleppo en leerde meer van Ibn al-Hajib en Ibn Yaish. Hij was een imam in grammatica en taal, en een geleerde van Arabische poëzie, lezingen en hadith-vertelling, en wat over hem wordt vermeld, was dat hij poëziecomposities faciliteerde, waardoor hij meerdere poëtische systemen verliet, waaronder de Alfiya, als evenals de genezing voldoende in drieduizend verzen, enz. Ibn Malik was een imam, asceet en vroom, enthousiast over kennis en leerde het uit zijn hoofd, zodat hij op de dag van zijn dood acht verzen van poëzie uit zijn hoofd leerde, en hij was beroemd omdat hij veel las en snel doornam, schreef hij niets van zijn memorisatie totdat hij het op zijn plaatsen uit de boeken bekeek, en hij werd alleen gezien terwijl hij aan het bidden was of de Edele Koran reciteerde, of classificeerde of las de koran aan zijn studenten en hij bleef in deze toestand totdat hij stierf op (maandag 12 Shaaban 672 AH - 21 februari 1274 n.Chr.) in Damascus, en hij werd gebeden in de Umayyad-moskee.