Biography Napoleon Bonaparte

Napoleon Bonaparte

Napoleon Bonaparte (15 augustus 1769 - 5 mei 1821) was een Franse militaire en politieke leider die bekendheid kreeg tijdens de Franse Revolutie en verschillende succesvolle campagnes leidde tijdens de Revolutionaire Oorlogen. Als Napoleon I was hij keizer van de Fransen van 1804 tot 1814, en opnieuw in 1815. Napoleon domineerde meer dan tien jaar de Europese aangelegenheden terwijl hij Frankrijk leidde tegen een reeks coalities in de Napoleontische oorlogen. Hij won de meeste van deze oorlogen en de overgrote meerderheid van zijn veldslagen, en verwierf snel de controle over continentaal Europa voor zijn uiteindelijke nederlaag in 1815. Een van de grootste commandanten in de geschiedenis, zijn campagnes worden bestudeerd op militaire scholen over de hele wereld en hij blijft een van de meest gevierde en controversiële politieke figuren in de westerse geschiedenis. In burgerlijke zaken had Napoleon een grote impact op de lange termijn door liberale hervormingen door te voeren in de gebieden die hij veroverde, met name de Lage Landen, Zwitserland en grote delen van het moderne Italië en Duitsland. Hij voerde een fundamenteel liberaal beleid in Frankrijk en in heel West-Europa.[noot 1] Zijn blijvende juridische prestatie, de Napoleontische Code, is in verschillende vormen overgenomen door een kwart van de rechtsstelsels in de wereld, van Japan tot Quebec.

Napoleon werd geboren in Corsica in een relatief bescheiden familie van adellijke Toscaanse afkomst. Napoleon diende in het Franse leger en steunde de revolutie vanaf het begin in 1789 en probeerde zijn idealen naar Corsica te verspreiden, maar werd in 1793 van het eiland verbannen. Twee jaar later redde hij de Franse regering van de ondergang door op de Parijse bendes te schieten met kanonnen. Nadat Napoleon Napoleon had beloond door hem op 26-jarige leeftijd het bevel over het leger van Italië te geven, begon hij zijn eerste militaire campagne tegen de Oostenrijkers en hun Italiaanse bondgenoten, waarbij hij een reeks beslissende overwinningen behaalde die hem beroemd maakten in heel Europa. Hij volgde de nederlaag van de geallieerden in Europa door in 1798 het bevel over een militaire expeditie naar Egypte te voeren, de Ottomaanse provincie te veroveren na het verslaan van de Mamelukken en de moderne Egyptologie te lanceren door de ontdekkingen van zijn leger.

Na zijn terugkeer uit Egypte pleegde Napoleon in november 1799 een staatsgreep en werd hij eerste consul van de republiek. Een andere overwinning op de Oostenrijkers in de Slag bij Marengo in 1800 verzekerde zijn politieke macht. Met het concordaat van 1801 herstelde Napoleon de religieuze privileges van de katholieke kerk terwijl hij de door de revolutie veroverde gronden behield. De staat bleef de bisschoppen voordragen en de kerkelijke financiën controleren. Hij breidde zijn politieke controle over Frankrijk uit totdat de Senaat hem in 1804 tot keizer van de Fransen verklaarde en het Franse rijk lanceerde. Door hardnekkige meningsverschillen met de Britten stonden de Fransen in 1805 voor een Derde Coalitie. Napoleon verbrijzelde deze coalitie met beslissende overwinningen in de Ulm-campagne en een historische triomf in de Slag bij Austerlitz, die leidde tot de eliminatie van het Heilige Roomse Rijk. In oktober 1805 werd echter een Frans-Spaanse vloot vernietigd in de Slag bij Trafalgar, waardoor Groot-Brittannië een zeeblokkade van de Franse kusten kon opleggen. Als vergelding richtte Napoleon in 1806 het Continentale Stelsel op om de Europese handel met Groot-Brittannië af te sluiten. De Vierde Coalitie nam hetzelfde jaar de wapens tegen hem op omdat Pruisen zich zorgen maakte over de groeiende Franse invloed op het continent. Nadat Napoleon Pruisen snel had uitgeschakeld in de veldslagen van Jena en Auerstedt, richtte Napoleon zijn aandacht op de Russen en vernietigde hen in 1807 bij Friedland, wat de Russen dwong de Verdragen van Tilsit te accepteren.

Opmerking:

Deze app is ontwikkeld voor onderwijs- en onderzoeksdoeleinden met fair use-wetgeving, is van toepassing onder Creative Common-licentie en schendt niet het beleid over door Google weergegeven advertenties op schermen met gerepliceerde inhoud. Fair use is een doctrinewet die beperkt gebruik van auteursrechtelijk beschermd materiaal toestaat zonder eerst toestemming moeten krijgen van de auteursrechthebbende voor onderwijs- en onderzoeksdoeleinden.