Gurjar Pratihar

Sociaal netwerk voor Gurjar-gemeenschap

Doel - Doel achter deze app om de Gurjar-gemeenschap van over de hele wereld te verenigen en hen te inspireren om samen verder te gaan op het gebied van onderwijs, zaken en politiek.

De Gurjara Pratihara-dynastie was een keizerlijke macht tijdens de laat-klassieke periode op het Indiase subcontinent, die van het midden van de 8e tot de 11e eeuw een groot deel van Noord-India regeerde. Ze regeerden eerst bij Ujjain en later bij Kannauj.

De Gurjara Pratiharas waren behulpzaam bij het vasthouden van Arabische legers die zich ten oosten van de Indusrivier trokken. Nagabhata Ik versloeg het Arabische leger onder Junaid en Tamin in de kalifaatcampagnes in India. Onder Nagabhata II werden de Gurjara-Pratiharas de machtigste dynastie in Noord-India. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Ramabhadra, die kort regeerde voordat hij werd opgevolgd door zijn zoon, Mihira Bhoja. Onder Bhoja en zijn opvolger Mahendrapala I bereikte het Pratihara-rijk zijn hoogtepunt van welvaart en macht. Tegen de tijd van Mahendrapala wedijverde de omvang van zijn grondgebied met dat van het Gupta-rijk dat zich uitstrekte van de grens van Sindh in het westen tot Bengalen in het oosten en van de Himalaya in het noorden tot gebieden voorbij de Narmada in het zuiden. De uitbreiding veroorzaakte een tripartiete machtsstrijd met de Rashtrakuta- en Pala-rijken om de controle over het Indiase subcontinent. Gedurende deze periode nam Imperial Pratihara de titel van Maharajadhiraja van Āryāvarta (Grote Koning der Koningen van India) aan.

Gurjara-Pratihara staan ​​bekend om hun sculpturen, gebeeldhouwde panelen en open tempels in paviljoenstijl. De grootste ontwikkeling van hun stijl van tempelbouw vond plaats in Khajuraho, nu een UNESCO-werelderfgoed.

De macht van de Pratiharas werd verzwakt door dynastieke strijd. Het werd verder verminderd als gevolg van een grote aanval onder leiding van de Rashtrakuta-heerser Indra III die, in ongeveer 916, Kannauj plunderde. Onder een opeenvolging van nogal obscure heersers hebben de Pratiharas nooit hun vroegere invloed teruggekregen. Hun feudatoria werden steeds machtiger, een voor een wierp ze hun loyaliteit opzij totdat, tegen het einde van de 10e eeuw, de Pratiharas weinig meer controleerden dan de Gangetic Doab. Hun laatste belangrijke koning, Rajyapala, werd in 1018 door Mahmud van Ghazni uit Kannauj verdreven.