Тафсири осонбаен пораи 10-11 уми Курони карим бо забони точики
Санову ситоиш бод худовандро, ки моро бо нури Курьон рахнамой кард. Дуруду дуъо бод ба арвохи поки Мухдммади мустафо, ки буд афзали пайгамбарон ва бар олу асхобаш ва чамиашон.
Аммо баъд:
Курьони карим аз он, ки аз бузургтарин муъчизахои Худовандист, бо каломи инсонй тавсифи он мухол аст, бо хеч Гуна забои ва илхон мо наметавонем, ки таърифи Курьонро кунем. Тули 14 солаи охир хар ситоише дар хакки каломуллох гуфтаанду шунидаему хондаем, аммо то хануз мо ру ба руи Курьон лолу хайрон мондаем. курьон карим муьчизаи човидонй, суруши осмонй, комусномаи хаёту мамот ва киштии начот аст. Курьон нуре аз анвори илохй па ганчи номутанохист. Курьони мачид китоби осмонй, яъне мактуботи раббонист. Ин китобест, ки ба ростиву дурустии ин китоб хеч шакку тардиде нест. Ин китобест, ки к,ироати он аз бузургтарин ибодатхост. Ин китобест, ки як нигохе ба аврощаш ба дидахо нур ва ба дилхо сурур мебахшад.