A/a Gradient

این برنامه برای همه دستگاه های شما در دسترس است

متغیرهای این برنامه هستند :

RQ: ضریب تنفسی (تقریباً 0.8 در حالت فیزیولوژیکی طبیعی)

PB: فشار اتمسفر (760 میلی متر جیوه در سطح دریا.)

FiO2: کسری از اکسیژن الهام گرفته شده. (0.21 در هوای اتاق.)

PAO2: کشش اکسیژن آلوئول

PaO2: کشش اکسیژن شریانی

اینها را می توان به طور مستقل تغییر داد و بازتاب این تغییرات را می توان در شیب آلوئولی - شریانی و نسبت PaO2 / FiO2 مشاهده کرد.

شیب اکسیژن A-a: گرادیان اکسیژن شریان آلوئولی (A-a) معیاری برای انتقال اکسیژن از طریق غشای مویرگی آلوئولی است ("A" نشان دهنده آلوئولار و "a" نشان دهنده اکسیژن رسانی شریانی است). این تفاوت بین کشش اکسیژن آلوئولی و شریانی است.

A-a شیب اکسیژن = PAO2 - PaO2.

PaO2 از ABG مشتق می شود در حالی که PAO2 محاسبه می شود.

PAO2 = (FiO2 x [PB - PH2O]) - (PaCO2 ÷ RQ)

[PH2O فشار جزئی آب (47 میلی متر جیوه) است] و PaCO2 فشار جزئی دی اکسید کربن در خون شریانی است.

A-a گرادیان با سن متفاوت است و با فرض اینکه بیمار هوای اتاق را تنفس می کند، می توان آن را از معادله زیر تخمین زد.

A-a گرادیان = 2.5 + 0.21 x سن در سال.

گرادیان A-a با افزایش FiO2 افزایش می یابد.

نسبت PaO2/FiO2: معیاری برای انتقال اکسیژن در غشای مویرگی آلوئولی است. نسبت طبیعی PaO2/FiO2 300 تا 500 میلی متر جیوه است. مقادیر کمتر از 300 میلی متر جیوه نشان دهنده اختلال در تبادل گاز و مقادیر کمتر از 200 میلی متر جیوه نشان دهنده هیپوکسمی شدید است.

"غشای شریانی آلوئولی در این برنامه به عنوان یک خط سیاه نشان داده شده است (این صرفاً یک نمایش مفهومی از رابطه تهویه-پرفیوژن است). ضخامت این خط سیاه بسته به تغییرات در گرادیان A-a متفاوت است."