Constitution

قانون اساسی جمهوری اسلامی پاکستان با نام مستعار 1973 -آئین پاکستان

قانون اساسی جمهوری اسلامی پاکستان (اردو: آئین پاکستان) که با نام قانون اساسی 1973 نیز شناخته می شود، عالی ترین قانون پاکستان است. این قانون که توسط دولت ذوالفقار علی بوتو و با کمک بیشتر احزاب مخالف کشور تهیه شد، در 10 آوریل به تصویب پارلمان رسید و در 14 اوت 1973 به تصویب رسید. قانون اساسی برای هدایت قوانین، فرهنگ سیاسی و نظام پاکستان در نظر گرفته شده است. دولت (وجود فیزیکی و مرزهای آن)، مردم و حقوق اساسی آنها، قوانین و دستورات قانون اساسی دولت و نیز ساختار اساسی و تأسیس نهادها و نیروهای مسلح کشور را مشخص می کند. سه فصل اول قواعد، دستورات و اختیارات مجزای سه قوه حکومت را تعیین می کند: یک قوه مقننه دو مجلسی. یک قوه مجریه که توسط نخست وزیر به عنوان رئیس اجرایی اداره می شود. و یک قوه قضاییه فدرال عالی به ریاست دیوان عالی. قانون اساسی، رئیس جمهور پاکستان را به عنوان رئیس دولتی تشریفاتی تعیین می کند که نماینده وحدت کشور است. شش ماده اول قانون اساسی نظام سیاسی را به عنوان نظام جمهوری پارلمانی فدرال مشخص می کند. و همچنین اسلام به عنوان دین دولتی آن. قانون اساسی همچنین مقرراتی را در بر می گیرد که نظام حقوقی را با دستورات اسلامی مندرج در قرآن و سنت تصریح می کند.

مجلس نمی تواند قوانینی وضع کند که ممکن است مخالف یا مغایر با قانون اساسی باشد، اما خود قانون اساسی را می توان با اکثریت دوسوم در هر دو مجلس دو مجلسی بر خلاف اسناد قانونی قبلی 1956 و 1962 اصلاح کرد. در طول زمان اصلاح شد و آخرین انگیزه‌ها برای ارتقاء و اصلاحات سیاسی اصلاح شده است. اگرچه پاکستان در سال 1973 اجرا شد، اما، تصویب قانون اساسی را در 23 مارس - زمانی که اولین قانون در سال 1956 اعلام شد - هر سال به عنوان روز جمهوری جشن می گیرد. از نظر فنی 26 اصلاحیه وجود دارد اما 23 اصلاح در قانون اساسی انجام شد و سه مورد به تصویب مجلس نرسید.

اصول منفرد قانون اساسی با هم در بخش های زیر دسته بندی می شوند:

مقدمه

بخش اول - مقدماتی [مقاله 1-6]

بخش دوم - حقوق اساسی و اصول سیاست [مواد 7-40]

بخش سوم - فدراسیون پاکستان [مواد 41-100]

قسمت چهارم - استانها [مواد 101-140 الف]

قسمت پنجم - روابط بین فدراسیون و استانها [مواد 141-159]

قسمت ششم - امور مالی، اموال، قراردادها و دعاوی [مواد 160-174]

قسمت هفتم - قوه قضائیه [مواد 175-212]

قسمت هشتم - انتخابات [مواد 213-226]

قسمت نهم - احکام اسلامی [مواد 227-231]

قسمت X - مقررات اضطراری [مواد 232-237]

قسمت یازدهم - متمم قانون اساسی [مواد 238-239]

قسمت دوازدهم - متفرقه [مواد 240-280]

برنامه

برنامه‌ها فهرست‌هایی در قانون اساسی هستند که فعالیت‌های بوروکراتیک و سیاست‌های دولت را دسته‌بندی و جدول‌بندی می‌کنند.

جدول اول - قوانین مستثنی از اجرای ماده 8 (1)، 8 (2)، 8 (3 ب)، و 8 (4)

برنامه دوم – انتخاب رئیس جمهور» بند 3 ماده 41

برنامه سوم: - سوگندنامه: ماده 42، ماده 91(5)-92(2)، ماده 53(2)-61،

برنامه چهارم: – فهرستهای تقنینی

جدول پنجم: - حق الزحمه و شرایط و ضوابط خدمت قضات: [ماده 205]

برخلاف اسناد قبلی، قانون اساسی قابل تغییر نیست، در عوض اصلاحات قانون اساسی تصویب می شود. تغییر اثر آن اصلاحات در قانون اساسی از طریق پارلمان انجام می شود، جایی که برای اعمال اصلاحیه قانون اساسی، مطابق با قانون اساسی، اکثریت دو سوم و رأی در هر دو مجلس لازم است.

درک قانون اساسی پاکستان ممکن است در واجد شرایط بودن آزمون‌های مختلف مانند خدمات عالی مرکزی (CSS)، خدمات مدیریت استانی (PMS)، آزمون‌های ارزیابی، NTS، آزمون استخدام عمومی FPSC، کمیسیون خدمات عمومی پنجاب، PPSC، ISSB، PMA، PNA و موارد مختلف مفید باشد. امتحانات دیگر