De Chirico

نمایشگاهی که کار Optimus optimus ، پدر متافیزیک را روایت می کند.

جورجیو دو کیریکو پدر متافیزیک ، چهره ای مرجع هنری در طول قرن بیستم ، هنرمندی است که بیش از همه آثار خود را در صحنه هنر ایتالیا - و نه تنها - از قرن بیستم برجای گذاشت. قدرت ، رمز و راز و گمراهی ای که آثار او هنوز برانگیخته است ، همراه با یک تکنیک شگفت انگیز ، او را به عنوان Optimus تصویری مقدس کرده است.

این برنامه یک مسیر بازدید است که به بررسی نمایشگاه گلچین De Chirico and the Metaphysics می پردازد که در پیزا در اتاق های Palazzo Blu از 7 نوامبر 2020 تا 9 مه 2021 برپا شده است. مروری که تحقیق ، در تکامل مداوم ، استاد Volos ، آن را از طریق یک سفر طولانی از تصاویر و کلمات روایت می کند. ناوبری متشکل از عزیمت و بازگشت. نمایشگاهی که به شما امکان می دهد به لطف مجموعه ای از افشاگری ها که پرده بر روی معماهای او را باز می کند ، دی کیریکو را بشناسید و به پروسنیوم هزارتوی او دسترسی می دهید. یکی از عناصر اصلی این پروژه کشف مجموعه شخصی این هنرمند است ، "de Chirico di de Chirico" که مرکز این نمایشگاه است ، از گالری ملی رم - اهدا شده در سال 1987 توسط همسر نقاش ، ایزابلا - و بنیاد جورجیو و ایسا د چیریکو.

علاوه بر این ، به لطف حمایت از معتبرترین نهادهای ملی هنر مدرن ، مانند Pinacoteca di Brera و موزه هنرهای مدرن و معاصر ترنتو و روورتو (MART) ، این پروژه مجموعه ای از شاهکارهای مطلق را در Palazzo Blu ارائه می دهد.

این سازمان با همکاری بنیاد جورجیو و ایسا د چیریکو و گالری ملی هنرهای مدرن و معاصر در رم توسط بنیاد پیزا به همراه MondoMostre و با سرپرستی سارتو سینسینلی و لورنزو کانوا ، برگزار شد و تحت حمایت وزارت دارایی ها و فعالیت های فرهنگی و گردشگری منطقه توسکانی و شهرداری پیزا. کاتالوگ نمایشگاه توسط Skira Editore منتشر شده است.

این نمایشگاه آثار کل فعالیت معتبر این هنرمند را دنبال می کند ، و مسیر تاریخی را طی می کند که کار د Chirico را در تمام پیشرفت ، مراحل و گره های موضوعی عبور می دهد. مسیر آثار به نمایش درآمده در واقع لیاقت رفتن از نخستین آثار "بوکلینیان" پایان دهه اول قرن بیستم به ده سال نقاشی بزرگ متافیزیکی را دارد. از شاهکارهای دوره "کلاسیک" اوایل دهه 1920 "دومین متافیزیک" پاریس ، تا حمامهای اسرارآمیز دهه 1930 ، تا تحقیقات فوق العاده در مورد نقاشی استادان بزرگ گذشته که در طبیعت بی جان ، برهنه و پرتره وجود دارد ، ساخته شده در میان دهه سی و پنجاه ، رسیدن به آخرین مرحله درخشان نئو متافیزیکی که اخیراً با توجه بین المللی زیادی روبرو شده است.

این نمایشگاه همچنین شایستگی برجسته نمودن آنچه را كه امروزه می توانیم انتشار بینش متافیزیكی را در نظر بگیریم كه توسط دی كیریكو در سال 1910 اختراع شد ، و سپس موجب رونق بین المللی شد كه در شاخه های هنرمندان بزرگی مانند كارا ، ساوینیو و دی پسیس مشاهده می كنیم ، اما همچنین توسط سیرونی و مارتینی. این هنرمندان ، به لطف برخی وام ها در نمایشگاه ، بیش از تشکیل یک مدرسه یا یک جنبش ، توانسته اند تأثیر قدرت د کیریکو را که در اواسط دهه 10 ، شاهکارهای اساسی برای هنر قرن بیستم.