English Grammar in Easy Urdu |

گرامر انگلیسی با کتاب آسان آسان اردو | کلیه زمانها در آسان اردو

برنامه کاربردی دستور زبان کامل انگلیسی را به راحتی در اردو ارائه می دهد. انواع مختلفی از زمان با روش یادگیری آسان.

دستور زبان انگلیسی روشی است که معانی در کلمات انگلیسی در کلمات رمزگذاری می شوند. این شامل ساختار کلمات ، عبارات ، بندها و جملات ، درست تا ساختار کل متون است.

تغییرات تاریخی ، اجتماعی ، فرهنگی و منطقه ای انگلیسی وجود دارد. واگرایی از دستور زبان که در اینجا شرح داده شده است در بعضی از گویشها اتفاق می افتد. در این مقاله توصیف یک زبان انگلیسی استاندارد امروزی - نوعی گفتار و نوشتار استفاده شده در گفتمان عمومی از جمله پخش ، آموزش ، سرگرمی ، دولت و اخبار ، در طیف وسیعی از ثبت ها از رسمی تا غیررسمی است. گرامر بین اشکال استاندارد انگلیسی ، آمریکایی و انگلیسی استرالیایی تفاوت هایی وجود دارد ، گرچه این موارد جزئی تر از تفاوت واژگان و تلفظ هستند.

انگلیسی مدرن تا حد زیادی سیستم موردی عاری از هند و اروپایی را به نفع سازه های تحلیلی کنار گذاشته است. ضمایر شخصی قضیه مورفولوژیکی را با قوت بیشتری از هر کلاس واژه دیگر حفظ می کنند (بقایای سیستم گسترده آلمانی مورد قدیمی انگلیسی). برای ضمایر دیگر ، و همه اسمها ، صفت ها و مقالات ، عملکرد گرامری فقط با دستور کلمه ، پیش نویس ها ، و با عنوان "Saxon genitive یا English Ownive" (-s) نشان داده شده است. [1]

هشت کلاس "كلمه" یا "بخش هایی از گفتار" معمولاً در انگلیسی متمایز می شوند: اسم ، تعیین كننده ، ضمایر ، افعال ، صفت ، ضرب المثل ، واژگان ، واژگان و واژگان. اسمها بزرگترین کلاس کلمه را تشکیل می دهند ، و فعل دوم بزرگترین آنها را انجام می دهند. برخلاف بسیاری از زبانهای هند و اروپایی ، اسمهای انگلیسی دارای جنسیت گرامری نیستند.

اسم ها ، افعال ، صفت ها و قیدها کلاس های باز تشکیل می دهند - کلاس های کلمه ای که به راحتی اعضای جدیدی را می پذیرند ، مانند اسم celebutante (یک مشهور که دایره های مد را فرکانس می کند) و سایر کلمات نسبتاً جدید. [2] بقیه کلاسهای بسته محسوب می شوند. به عنوان مثال ، ضمیر جدید نادر است كه وارد زبان شود. عوامل تعیین کننده ، که به طور سنتی در کنار صفت ها طبقه بندی می شوند ، همیشه به عنوان بخش جداگانه ای از گفتار تلقی نشده اند. تداخل ها یک کلاس کلمه دیگر هستند ، اما اینها در اینجا توصیف نمی شوند زیرا بخشی از بند و ساختار جمله زبان نیستند. [2]

زبان شناسان به طور کلی نه کلاس کلمه انگلیسی را می پذیرند: اسم ، فعل ، صفت ، ضرب المثل ، ضمیر ، پیشگفتار ، پیوستگی ، تعیین کننده و تعجب. کلمات انگلیسی به طور کلی برای کلاس کلمات مشخص نشده اند. معمولاً نمی توان از شکل كلمه ای گفت كه كلاس متعلق به آن است ، مگر در مواردی كه كلماتی با انتهای التقاطی یا پسوندهای مشتق وجود دارد ، تا حدی. از طرف دیگر ، بیشتر کلمات متعلق به بیش از یک کلاس کلمه است. به عنوان مثال ، run می تواند به عنوان یک فعل یا یک اسم عمل کند (اینها به عنوان دو لغت مختلف در نظر گرفته می شوند). [3] ممکن است لکسم ها برای بیان مقولات گرامری مختلف متاثر شوند. کلمه اجرا دارای اشکال اجرا شده ، دویدن ، آب و هوایی ، دویدن و دویدن است. [3] بعضی اوقات کلمات در یک کلاس ممکن است از موارد دیگری باشد. این پتانسیل ایجاد حرفهای جدید را دارد. ایروبیک اسم اخیراً صفت هوازی را بوجود آورده است. [3]

کلمات با هم ترکیب می شوند تا عبارات را تشکیل دهند. یک عبارت به طور معمول همان عملکرد یک کلمه را از برخی کلاس های خاص کلمه ارائه می دهد. [3] به عنوان مثال ، دوست بسیار خوب من پیتر عباراتی است که می تواند در یک جمله از آن استفاده شود که گویی اسمی است و به همین دلیل یک اسم اسمی خوانده می شود. به همین ترتیب ، عبارات صفتی و عبارات ضرب المثلی به گونه ای عمل می شوند که گویی صفت یا ضرب المثل هستند ، اما با انواع دیگر عبارات این اصطلاحات دلالت های مختلفی دارد. به عنوان مثال ، یک عبارت فعل از یک فعل به همراه هرگونه اشیاء و وابستگان دیگر تشکیل شده است. یک عبارت پیش فرض شامل یک پیش گفته و مکمل آن است (و بنابراین معمولاً نوعی جمله ضرب المثل است). و یک عبارت تعیین کننده نوعی عبارت اسمی است که شامل یک تعیین کننده است.