English Grammar

یادگیری گرامر انگلیسی با اردو آسان

گرامر زبان انگليسی روشي است که در آن معانی به اصطلاحات در زبان انگليسی کدگذاری می شوند. این شامل ساختار کلمات، عبارات، جملات و جملات است، درست تا ساختار متن کامل.

تغییرات تاریخی، اجتماعی، فرهنگی و منطقه ای زبان انگلیسی وجود دارد. تفاوت در دستور زبان که در اینجا شرح داده می شود در برخی از گویش ها رخ می دهد. این مقاله توصیف یک استاندارد عمومی روزمره انگلیسی - شکل گفتاری و نوشتاری در گفتمان عمومی، از جمله پخش، آموزش، سرگرمی، دولت، و اخبار، در طیف وسیعی از ثبت از رسمی به غیر رسمی است. تفاوت گرامر بین اشکال استاندارد انگلیس، آمریکایی و انگلیسی استرالیایی تفاوت وجود دارد، گرچه اینها جزئیتر از تفاوت در واژگان و تلفظ هستند.

سیستم مدرن انگلیسی به طور گسترده ای از سیستم انفجاری هندو اروپایی به نفع ساختارهای تحلیلی رها شده است. ضمایر شخصی پرونده مورفولوژیکی را قوی تر از هر کلاس کلمه دیگر (بقیه از سیستم بزرگتر زبان آلمانی قدیمی انگلیسی) نگه می دارد. برای ضمیمه های دیگر و تمام اسم ها، صفت ها و مقالات، عملکرد دستوری تنها با دستورات کلمه، با پیشنهادها و "صاحب زبانی انگلیسی زبان" یا "صاحب انگلیسی" (-s) نشان داده می شود. [1]

هشت کلمه "کلاس واژگان" یا "بخشی از سخنرانی" به طور کلی در زبان انگلیسی تعریف می شود: اسم ها، تعیین کننده ها، ضمایر، فعل ها، صفت ها، حروف، پیشنهادها و مفاهیم. اسم ها بزرگترین کلاس کلمه هستند و افعال دومین اندازه هستند. برخلاف بسیاری از زبانهای هندو اروپایی، اسمهای انگلیسی جنس گرامری ندارند.

اسم ها، فعل ها، صفت ها و واژگان، طبقات باز را تشکیل می دهند - کلاس های واژگانی که به راحتی اعضای جدید را می پذیرند، مانند اسم سلطانانت (مشهور که محافل مد روز را فرا می گیرد) و دیگر کلمات مشابه نسبتا جدید. [2] دیگران در نظر گرفته می شوند که کلاس های بسته هستند. به عنوان مثال، برای یک عنصر جدید برای ورود به زبان نادر است. تعیین کننده هایی که به طور سنتی همراه با صفت ها طبقه بندی شده اند، همیشه به عنوان بخش جداگانه ای از سخنرانی در نظر گرفته نشده اند. تعبیرها کلاس دیگری هستند، اما در اینجا توضیح داده نمی شوند، زیرا آنها بخشی از بند و ساختار حکم زبان نیستند. [2]

کلمات انگلیسی به طور کلی برای کلاس کلمه مشخص نیستند. معمولا نمیتوان از فرم یک کلمه که طبق آن به آن تعلق دارد، به جز تا حدودی، در مورد کلمات با انتهای افراطی یا پسوندهای مشتق شده، بگوید. از سوی دیگر، بیشتر کلمات به کلاس بیش از یک کلمه تعلق دارند. به عنوان مثال، اجرا می تواند به عنوان یک فعل یا یک اسم خدمت کند (این دو لشکری ​​متفاوت هستند) [3] Lexemes ممکن است سوء استفاده برای بیان دسته های مختلف گرامری. فرمان لشکری ​​دارای فرم های اجرا، فرار، آبریزش، دونده، و در حال اجرا است. [3] واژه ها در یک کلاس گاهی می توانند از آن ها در یک دیگر استخراج شوند. این پتانسیل ایجاد کلمات جدید است. ایروبیک اسم اخیرا منجر به آزار و اذیت هویت شده است. [3]

واژه ها به صورت عبارات ترکیب می شوند. یک عبارت معمولا به عنوان یک کلمه از یک کلاس خاص کلمه عمل می کند. [3] به عنوان مثال، دوست بسیار خوب من، پیتر، یک جمله است که می تواند در یک حکم استفاده شود، به شرط اینکه یک اسم باشد، و به همین دلیل نام اصطلاح اسم نامیده می شود. به همین ترتیب، عبارات اعشاری و عبارات عبارتی عمل می کنند به شرط اینکه آنها صفت ها یا عبارات هستند، اما با سایر انواع عبارات، اصطلاحات دارای پیامدهای متفاوت هستند. به عنوان مثال، عبارت فعلی شامل یک فعل همراه با هر اشیاء و سایر وابستگان است؛ عبارت پیش فرض شامل یک پیش فرض و مکمل آن است (و بنابراین معمولا یک نوع از عبارت عبارتی است)؛ و یک عبارت تعیین کننده، یک نوع عبارت اسم شامل یک تعیین کننده است.