مزمور عالی
1 (سرود یا مزمور داوود.) خدایا، قلب من ثابت است. من حتی با جلال خود خواهم سرود و ستایش خواهم کرد.
2 بیدار، مزبور و چنگ: من خودم زود بیدار خواهم شد.
3 ای خداوند، تو را در میان قوم‌ها ستایش خواهم کرد و در میان امت‌ها برای تو ستایش خواهم کرد.
4 زیرا رحمت تو از آسمانها زیاد است و حقیقت تو تا ابرها می رسد.
5 ای خدا، بر آسمانها سربلند باش، و جلال تو بر تمامی زمین.
6 تا محبوب تو رهایی یابد، با دست راستت نجات ده و مرا اجابت کن.
7 خدا در قدوسیت خود سخن گفته است. من شادی خواهم کرد، شکیم را تقسیم خواهم کرد و دره سوکوت را خواهم دید.
8 جلعاد مال من است. منسی مال من است. افرایم نیز قوت سر من است. یهودا قانونگذار من است.
9 موآب ظرف شستشوی من است. نعل خود را بر ادوم خواهم انداخت. بر فلسطین پیروز خواهم شد.
10 چه کسی مرا به شهر قوی خواهد آورد؟ چه کسی مرا به ادوم خواهد برد؟
11 ای خدا، آیا تو که ما را بیرون انداختی؟ و ای خدا آیا تو با لشکرهای ما بیرون نمی روی؟
12 ما را از مصیبت یاری فرما زیرا یاری انسان بیهوده است.
13 از طریق خدا شجاعت خواهیم کرد زیرا اوست که دشمنان ما را زیر پا خواهد گذاشت.