Psalm 137

مزمور عالی

1 در کنار رودخانه های بابل ، در آنجا نشسته بودیم ، بله ، وقتی یاد صهیون افتادیم ، گریه کردیم.

2 در وسط آن ، کنیزهای خود را بر بید آویزان کردیم.

3 زیرا در آنجا کسانی که ما را اسیر کرده اند ، ترانه ای را از ما خواستند. و آنها که ما را هدر دادند از ما خواستگاری کردند و گفتند: یکی از آهنگهای صهیون را به ما بخوانید.

4 چگونه می توانیم آهنگ خداوند را در سرزمین عجیب بخوانیم؟

5 اگر اورشلیم تو را فراموش کنم ، بگذار دست راست من حیله گری او را فراموش کند.

6 اگر شما را به یاد ندارم ، بگذارید زبانم به پشت بام دهان من بپیوندد. اگر ترجیح می دهم قدس را بالاتر از شادی اصلی خود قرار ندهم.

7 ای خداوند ، فرزندان ادوم را در روز اورشلیم به خاطر بسپار. چه کسی گفت ، آن را ببند ، آن را ببند حتی به پایه آن.

8 ای دختر بابل ، که از بین می رود. خوشبخت او خواهد بود ، همانطور كه ​​تو به ما خدمت كرديد ، پاداش مي دهد.

9 خوشبخت خواهد بود که بچه های کوچک خود را در برابر سنگ ها جمع می کند و می کند.