Psalm 146

مزمور عالی

1 خداوند را ستایش کنید. ای جان من خداوند را ستایش کن.

2 تا زمانی که زنده‌ام، خداوند را ستایش خواهم کرد و تا زمانی که هستی برای خدای خود ستایش خواهم کرد.

3 بر امیران و پسر انسان که هیچ کمکی به او نیست اعتماد نکن.

4 نفس او بیرون می‌آید و به زمین خود باز می‌گردد. در آن روز افکار او از بین می رود.

5 خوشا به حال کسی که خدای یعقوب را یاری دارد و امیدش به یهوه خدایش است.

۶ که آسمان و زمین و دریا و هر چه در آن است را آفرید که راستی را تا ابد حفظ می کند.

۷ که برای مظلومان داوری می‌کند و به گرسنگان غذا می‌دهد. خداوند اسیران را رها می کند:

8خداوند چشمان نابینایان را می‌گشاید، خداوند خمیده‌گان را برمی‌خیزد و خداوند عادلان را دوست دارد.

9 خداوند غریبان را حفظ می کند. او یتیم و بیوه را تسکین می دهد، اما راه شریران را زیر و رو می کند.

10 یهوه، خدای تو، ای صهیون، تا ابدالاباد سلطنت خواهد کرد. خداوند را ستایش کنید.