Psalm 18

مزمور عالی

1 (به نوازنده اعظم، مزمور داوود، بنده خداوند، که سخنان این سرود را در روزی که خداوند او را از دست جمیع دشمنانش و از دست شائول رهانید، به خداوند گفت. : و او گفت: ای خداوند قوت من تو را دوست خواهم داشت.

2 خداوند صخره و قلعه من و نجات دهنده من است. خدای من، قدرت من، که به او اعتماد خواهم کرد. سپر من و شاخ نجات من و برج بلند من.

3 خداوند را که شایسته ستایش است خواهم خواند و از دست دشمنان خود نجات خواهم یافت.

4 غم و اندوه مرگ مرا احاطه کرد و سیل مردان نابکار مرا ترساند.

5 غم و اندوه جهنم مرا احاطه کرده بود و دامهای مرگ مانع من شد.

6 در غم خود خداوند را خواندم و نزد خدای خود ندا کردم، او صدای مرا از هیکل خود شنید و فریاد من به حضور او، حتی به گوش او رسید.

7 سپس زمین لرزید و لرزید. پایه‌های تپه‌ها متحرک و متزلزل شد، زیرا او خشمگین بود.

8 دودی از سوراخ‌های بینی او بیرون آمد و آتشی از دهانش بلعید و زغال‌ها از آن برافروختند.

9 او آسمانها را نیز تعظیم کرد و نازل شد و تاریکی زیر پای او بود.

10 و او بر کروبی سوار شد و پرواز کرد: آری، او بر بالهای باد پرواز کرد.

11 تاریکی را مخفیگاه خود قرار داد. غرفه‌اش دور تا دورش آب‌های تیره و ابرهای غلیظ آسمان بود.

12 در روشنایی که در برابر او بود، ابرهای غلیظ او، سنگ‌های تگرگ و زغال‌های آتشین می‌گذشتند.

13 خداوند نیز در آسمان رعد و برق زد و بلندترین صدای خود را داد. سنگ های تگرگ و زغال های آتش.

14 آری، او تیرهای خود را فرستاد و آنها را پراکنده کرد. و صاعقه ها را پرتاب کرد و آنها را ناراحت کرد.

15 آنگاه نهرهای آب نمایان شد و پایه‌های جهان در سرزنش تو، ای خداوند، در دمیدن سوراخ بینی تو آشکار شد.

16او از بالا فرستاد، مرا گرفت، از آبهای بسیار بیرون کشید.

17 او مرا از دشمن نیرومند خود و از دشمنان من رهانید، زیرا آنها از من بسیار قوی بودند.

18 آنها مرا در روز مصیبت من بازداشتند، اما خداوند اقامتگاه من بود.

19 مرا نیز به مکانی بزرگ بیرون آورد. او مرا رهایی بخشید، زیرا از من لذت می برد.

20 خداوند برحسب عدالت من به من پاداش داد. بر حسب پاکی دستانم به من پاداش داده است.

21 زیرا من راههای خداوند را نگاه داشته ام و با شرارت از خدای خود دور نشده ام.

22 زیرا که همه احکام او در حضور من بود و فرایض او را از خود دور نکردم.

23 من نیز در برابر او صادق بودم و خود را از گناه خود دور نگه داشتم.

24 پس خداوند مرا برحسب عدالت من و بر حسب پاکی دستهای من در چشمان خود پاداش داده است.

25 با مهربانان خود را رحیم نشان خواهی داد. با مردی درستکار خود را راست نشان خواهی داد.

26 با پاکان خود را پاک نشان خواهی داد. و با آدم بدجنس خودت را سرگردان نشان خواهی داد.

27 زیرا تو مردم مصیبت زده را نجات خواهی داد. اما ظاهر بالا را پایین می آورد.

28 زیرا تو شمع مرا روشن خواهی کرد و یهوه خدای من تاریکی مرا روشن خواهد کرد.

29 زیرا به وسیله تو از میان لشکریان دویده ام. و به خدا قسم از دیواری پریدم.

30 راه خدا کامل است و کلام خداوند آزموده می‌شود و برای همه کسانی که بر او توکل می‌کنند سپر است.

31 زیرا خدا جز خداوند کیست؟ یا سنگ کیست جز خدای ما؟

32 این خداست که مرا به قوت می‌بندد و راه مرا کامل می‌سازد.

33 او پاهای مرا مانند پای هندی‌ها می‌سازد و مرا بر بلندی‌هایم می‌گذارد.

34 او دستهای مرا به جنگ می آموزد تا کمان پولادین با بازوهایم شکسته شود.

35 و سپر نجات خود را به من بخشیده‌ای و دست راستت مرا بالا گرفته و نرمی تو مرا بزرگ ساخته است.

36 گام‌هایم را زیر من بزرگ کردی که پاهایم لیز نخورد.

37 من دشمنان خود را تعقیب کرده و بر آنها غلبه کرده‌ام، و باز نگشتم تا نابود شدند.

38 آنها را زخمی کردم که نتوانستند برخیزند: زیر پای من افتاده‌اند.