Psalm 57

مزمور عالی

1 (به موسیقیدان ارشد ، آلتاشیت ، میتمت داوود ، هنگامی که از غیافت از غایب گریخت.) به من رحم کن ، خدایا ، به من رحم کن. زیرا روح من به تو اعتماد دارد. بله ، در سایه تو پناهگاه خود را خواهم گرفت تا این که این فجایع برطرف شود.

2 من به خداوند بلند بلند گریه خواهم کرد. به خدا که همه کارها را برای من انجام می دهد.

3 او از بهشت ​​می فرستد و مرا از توبیخ او که مرا بلعیده است نجات می دهد. سلح خداوند رحمت و حقیقت خود را خواهد فرستاد.

4 روح من در بین شیرها قرار دارد ، و حتی در میان آنهایی که آتش می گیرند دروغ می گویم ، حتی پسران مردانی که دندان های آنها نیزه و فلش و زبان آنها شمشیر تیز است.

5 ای خداوند ، بالاتر از آسمانها باش. بگذار جلال تو بالاتر از همه زمین باشد.

6 آنها برای قدمهای من یک شبکه آماده کرده اند. روح من تعظیم می کند: آنها گودالی را قبل از من گشودند ، در میان آنها که خودشان سقوط کرده اند. سلح

7 قلب من ثابت است ، خدایا ، قلب من ثابت است: من آواز می خوانم و ستایش می کنم.

8 بیدار باش ، جلال من. بیدار ، مسیحی و کنیز: من خودم زود بیدار خواهم شد.

9 ای خداوند ، در بین قوم تو را ستایش خواهم کرد. من در بین ملل به تو می خوانم.

10 زیرا رحمت تو برای آسمانها عالی است و حقیقت تو به ابرها.

11 ای خدای متعال ، بر فراز آسمانها باش ، باش جلوه تو بالاتر از تمام زمین باشد.