St Mary's Basilica - Bangalore

کلیسای سنت مری در قرن هفدهم شروعی ساده به عنوان یک کلبه کاهگلی داشت.

ساخته شده توسط مهاجران مسیحی تامیل از Gingee. این زیارتگاه در آن زمان به عنوان "کلیسای کانیکای ماها" شناخته می شد و در روستای آنها قرار داشت که در آن برنج کشت می شد. برنج کشت شده در این روستا رنگ سفید مشخصی داشت و از این رو این سکونتگاه به Bili Akki Palli یا در زبان عامیانه به نام "Blackpally" (که اکنون به نام شیواجیناگر شناخته می شود) شناخته می شود، اما به گفته مورخ برجسته S K Aruni، Blackpally می تواند داشته باشد. به افتخار جان بلکیستون (1785-1867) که طرح بندی کانتون بنگلور را طراحی کرد، نامگذاری شده است.

بنگلور در سال 1648 زمانی که مسیحیت وارد سریرانگاپاتانا، مرکز استان میسور آن زمان شد، شهر بزرگی نبود. اما در دوران تصدی حیدرعلی در سال‌های 1724–1725، بنگلور اولین کلیسای خود را به نام کلیسای درامرز در محله کالاسی‌پالیا دید. هنگامی که تیپو سلطان بر تخت نشست، مبلغان مسیحی مجبور به فرار از میسور شدند. بنابراین تاریخ مسیحیت در میسور تا سال 1799 مبهم بود. در آن سال بریتانیا سریرانگاپاتانا را از تیپو سلطان تصرف کرد. کشیش فرانسوی پارلمان اروپا ژان آنتوان دوبوآ وارد بنگلور شد و شروع به احیای مذهب کاتولیک کرد. او در اطراف سوماناهالی، کماناهالی، بیگور، گونجم، پالاهالی، دورانهالی، گارناهالی، شتی هالی و فراتر رفت و از خانواده های کاتولیک آنجا دیدن کرد و به نیازهای معنوی آنها خدمت کرد. او یکی از اولین کسانی بود که واکسیناسیون را وارد هند کرد. او همچنین کتاب معروف آداب، آداب و رسوم و تشریفات هندو را نوشت.[6] لباس های دسته جمعی که توسط Fr. Jean-Antoine Dubois هنوز در کلیسای Palahalli در نزدیکی Srirangapattana نگهداری می شود.