شعر حماسی دانته درباره سفری در جهنم، برزخ و بهشت.
کمدی الهی یک شعر حماسی است که توسط شاعر ایتالیایی دانته آلیگری در اوایل قرن چهاردهم سروده شده است. به طور گسترده ای یکی از بزرگترین آثار ادبیات جهان به حساب می آید. این شعر به سه بخش تقسیم می شود: دوزخ، برزخ و بهشت.
دوزخ (جهنم): دانته سفر خود را در روز جمعه خوب در سال 1300 آغاز می کند. او که در جنگلی تاریک گم شده، توسط شاعر رومی ویرژیل از طریق 9 دایره جهنم هدایت می شود. هر دایره معرف گناه متفاوت و مجازات مربوط به آن است. هرچه به اعماق پایین می‌روند، گناهان شدیدتر می‌شوند و شدت جرم را منعکس می‌کنند.
برزخ (برزخ): پس از خروج از جهنم، دانته و ویرژیل از کوه برزخ بالا می روند. این بخش نشان‌دهنده فرآیند تطهیر برای روح‌هایی است که به مقصد بهشت می‌روند اما باید ابتدا کفاره گناهان خود را بپردازند. برزخ به هفت تراس تقسیم می شود که هر تراس مربوط به یکی از هفت گناه کبیره است. ارواح با پاک شدن از کوه بالا می روند.
پارادیزو (بهشت): در قسمت پایانی، دانته توسط بئاتریس، زنی که دوستش داشت، از طریق نه کره بهشت هدایت می شود. هر كره نمایانگر فضیلت متفاوت و سطح بالاتری از سعادت و نزدیكی به خداوند است. در نهایت، دانته به امپریین، بالاترین بهشت، می رسد، جایی که او دید زیبا، یک رویارویی مستقیم با خدا را تجربه می کند.
در طول سفر، دانته با شخصیت‌های تاریخی و اسطوره‌ای مواجه می‌شود که در مورد موضوعات عدالت، رستگاری و وضعیت انسانی تأمل می‌کند. کمدی الهی نه تنها حکایتی از زندگی پس از مرگ است، بلکه تمثیلی از سفر روح به سوی خداست. عناصر اساطیر کلاسیک، الهیات مسیحی و فلسفه قرون وسطی را در هم می آمیزد و روایتی عمیق و نمادین را خلق می کند.