این یک فلسفه باطنی است که مبتنی بر باستان است
اصطلاح "تئوسوفی" از تئوسوفی یونانی گرفته شده است که از دو کلمه تشکیل شده است: تئوس ("خدا" ، "خدایان" یا "الهی") و سوفیا ("حکمت"). بنابراین تئوزوفیا ممکن است به "حکمت خدایان" ، "حکمت در چیزهای الهی" یا "حکمت الهی" ترجمه شود. کلمه "تئوسوفی" برای اولین بار در طول قرن 3 تا 6 عصر ما توسط فیلسوفان نئو-افلاطونی اسکندریه استفاده شد.
آنها این اصطلاح را برای نشان دادن دانش تجربی به کار بردند که از طریق معنوی و نه معنوی حاصل شده است. با گذشت زمان ، چندین عرفان و جنبش معنوی در غرب (عمدتاً مبتنی بر مسیحیان) واژه "تئوسوفی" را در تعالیم خود به کار بردند. از این میان می توان مایستر اكارت را در قرن 14 ، جیكوب بوهم را در قرن 17 و امانوئل سوئدبورگ را در قرن 18 و دیگران را یافت. در ربع آخر قرن نوزدهم خانم. بلاواتسکی ، سرهنگ اولکوت و گروهی از افراد همفکر ، انجمن تئوسوفی را بنیان نهادند ، بدین ترتیب این اصطلاح دوباره به نور بازگردانده شد. آنها ادعا كردند كه كار TS ادامه تئوسوفيستهاي قبلي بود ، به ويژه فلاسفه يونان و اسكندراني.
تئوسوفی فلسفه ای باطنی است که مبتنی بر ادیان و افسانه های باستان ، به ویژه بودیسم است. تئوسوفی مدرن توسط هلنا بلاواتسکی تأسیس شد ، وی كتابهای زیادی در این زمینه نوشت و انجمن تئوسوفی را در هند ، اروپا و ایالت متحده تأسیس كرد.