Община Садово

De gemeente Sadovo

De gemeente Sadovo ligt in het Thracische veld en dit bepaalt de structuur van de landbouwproductie. Het heeft een oppervlakte van 193 vierkante kilometer en vertegenwoordigt 0,17% van het grondgebied van het land. De gemeente Sadovo bestaat uit 1 stad - Sadovo, die economische, administratieve en culturele - educatieve functies combineert en 11 dorpen - Akhmatovo, Bogdanitsa, Bolyartsi, Karadzhovo, Katunitsa, Kochevo, Milevo, Mominsko, Popovitsa, Seltsi en Chesnegirovo. De bevolking van de gemeente is 15 115 inwoners (GRO, 2015-02-01) en de bevolking van Sadovo is 3 876 inwoners (GRO, 2014-08-15). Lees meer De eerste professionele landbouwschool in Bulgarije, geopend in 1883 en vandaag functionerend als Agricultural High School, bevindt zich in Sadovo; en het eerste Agricultural Experiment Station in het land, nu bekend als het K. Malkov Institute for Plant Genetic Resources, is een van de toonaangevende wetenschappelijke centra op het gebied van landbouw. Er is ook een basisschool in de stad - Geo Milev Primary School, er zijn operationele scholen in de dorpen: Bogdanitsa - Bogdanitsa Primary School, Bolyartsi - GS Rakovski Primary School, Karadzhovo - Vasil Levski Primary School, Katunitsa - Hristo Botev Primary School "Popovitsa - Hristo Botev Primary School en Cheshnegirovo - St. Cyril en Methodius Primary School. De rivieren Maritza, Thee, Sushitsa en Cherkesitsa stromen door de gemeente. Het landfonds van de gemeente Sadovo bedraagt ​​193 duizend 144 hectare. Natuurlijke hulpbronnen en goede locatie - dicht bij de internationale wegeninfrastructuur / snelweg E-80 en Sofia - de spoorweg van Istanbul / voorwaarden scheppen voor de ontwikkeling van de landbouwproductie. Er is een gemeenschapsondersteuningscentrum op het grondgebied van Sadovo, dat een sleutelrol speelt bij het helpen van risicovolle kinderen en hun gezinnen om een ​​ondersteunende gezinsomgeving en integratie in de gemeenschap op te bouwen. 2 km ten zuidwesten van Sadovo zijn er overblijfselen van een prehistorische nederzetting. De Thracische nederzettingen zijn ook een paar. Een van de mooiste zittende klei-idolen in de Bulgaarse Nationale Schat, nu opgeslagen in het Historisch Museum van Wenen, is gevonden in het vestigingssysteem van de gemeente. Kenmerkend voor de regio zijn de unieke afzettingen van lokaal grijs Thracisch aardewerk. Het historische erfgoed van de Romeinse tijd is rijk. Voorafgaand aan de Russisch-Turkse oorlog van 1878 had het dorp Sadovo ongeveer 3.000 hectare bouwland. Er werd hoofdzakelijk rijst verbouwd. De bevolking voedde zich met vee - schapen, koeien, buffels, varkens, paarden. Er wordt beweerd dat de naam van het dorp werd gegeven door de dichter Ivan Vazov, die te gast was bij de opening van de landbouwschool van de staat. Vanwege de overvloedige vegetatie stelde hij voor dat het dorp Sadovo werd genoemd in plaats van Chesnegir. Indicatief voor de vindingrijkheid en het ondernemerschap van de lokale bevolking is het feit dat Katunitsa de belangrijkste leverancier van asperges is voor het paleis van Ferdinand in de hoofdstad. Nogmaals, de Fransman Henri Gervault, die in de jaren dertig arriveerde, was verbaasd over de kwaliteit van de aardbeipulp en de aantrekkelijke reclamecampagne voor aardbeien. Meisjes in Thracische kostuums boden reizigers aan de internationale spoorlijn vers fruit aan, toen de "Conventionele" genoemd, in rieten manden met reclamepapier en inscripties in het Frans, Duits en Engels.