Bahinabai Chaudhari Kavita

Bahinabai Chaudhari Kavita | बहिणाबाई चौधरी मराठी कविता

Bahinabai Nathuji Chaudhari

Bahinabai Chaudhari (Devanagari: बहिणाबाई चौधरी) (11 augustus 1880-3 december 1951) was een analfabete katoenboer uit het Jalgaon-district in Maharashtra, India, die postuum een ​​bekende Marathi-dichter werd.

वाचा बहिणाबाई चौधरी च्या मराठी कथा कविता

Bahinabai Kavita Sangrah

Man Vadhay Vadhay (Bahinabainchi Gani)

Zijn Khopya Madhye

Zijn Sansar Sansar

Gharot Gharot

Mazi mei Saraswati

Dharatichya kushimadhi

Vaatchya Vaatsara

Bina Kapashin Ule / Bahinabainchi Gaani

Dharatrichya Kushimandi

Het vroege leven

Bahinabai werd geboren in een Mahajan-familie in Asode in de regio Khandesh van het huidige district Jalgaon in het jaar 1880. Ze had 3 broers en 3 zussen. Op 13-jarige leeftijd trouwde ze met Nathuji Khanderao Chaudhari. Na de dood van haar man leidde ze een zeer moeilijk leven vanwege de economische, sociale, culturele en emotionele omstandigheden die voortvloeiden uit het weduwschap. Ze had een dochter genaamd Kashi en twee zonen, Madhusudan en Sopandev (1907-1982).

Poëtische composities

Bahinabai componeerde haar liedjes verbaal in ovi (ओवी) meter in een mengeling van twee dialecten: Khandesi en Varhadi. Haar zoon Sopandev, die een bekende dichter werd, heeft ze getranscribeerd. Volgens één verslag las Sopandev het verhaal van Savitri en Satyavan voor aan zijn moeder uit zijn leerboek, en de volgende ochtend had ze een lied van het verhaal gecomponeerd. Onder de indruk van haar talent begon hij haar liedjes in een notitieboekje op te schrijven. Haar poëzie wordt gekenmerkt als reflectief en abstract met iconische en realistische beelden. Het legt de essentie van haar leven vast, weerspiegelt de cultuur van het dorps- en boerenleven en presenteert haar wijsheid.

Postume publicatie

Na de dood van zijn moeder op 3 december 1951 vond Sopandev het notitieboekje en deelde een van haar gedichten met de aandacht van Prahlād Keshav (Acharya) Atre. Atre vertelt dat hij het eerste gedicht van Bahinabai dat hij 'puur goud' noemde noemde in zijn inleiding op de collectie die in 1952 door Suchitra Prakashan werd gepubliceerd onder de titel Bahinabainchi gani Songs]. Hoewel de vele gedichten van Bahinabai verloren zijn gegaan, zijn er 732 bewaard gebleven.

Yeshwantrao Chavan Maharashtra Open University heeft Bahinabainchi gani sinds juni 2012 aanbevolen als onderdeel van hun curriculum.

Gezin

Sopandev's zoon Madhusudhan Chaudhari diende bij de politie en ging met pensioen als assistent-commissaris van politie in Mumbai, Maharashtra, India. De zoon van wijlen Madhusudhan Chaudhari Rajeev Chaudhari - de achterkleinzoon van Bahinabai Chaudhari - en zijn moeder Suchitra Chaudhari blijven de enige uitgevers van Bahinabainchi gani in wiens naam het uitgeverij Suchitra Prakashan opereert.