Book of Enoch

Boek van Henoch is een van de belangrijkste niet-canonieke apocriefe werken

Het Boek van Henoch is een van diverse pseudepigraaf werken die zichzelf toeschrijven aan Henoch, de overgrootvader van Noach; dat wil zeggen, Enoch zoon van Jared (Genesis 5:18). Enoch is ook één van de twee mensen in de bijbel opgenomen naar de hemel zonder dood te gaan (de andere is Elia), zoals de Bijbel zegt: "En Henoch wandelde met God, en hij was niet;. Want God had hem" (Genesis 05:24; zie ook Hebreeën 11: 5).

Het Boek van Henoch, geschreven tijdens de tweede eeuw B.C.E., is een van de belangrijkste niet-canonieke apocriefe werken, en waarschijnlijk een enorme invloed op de vroeg-christelijke, in het bijzonder gnostische, overtuigingen gehad. Gevuld met hallucinerende visioenen van hemel en hel, engelen en duivels, Enoch geïntroduceerde concepten zoals gevallen engelen, de verschijning van een Messias, Resurrection, een definitief vonnis, en een hemelse koninkrijk op aarde.