Charlie Chaplin

Charlie Chaplin, het wereldwijde icoon in stomme films

Sir Charles Spencer Chaplin Jr. KBE (16 april 1889 – 25 december 1977) was een Engelse komische acteur, filmmaker en componist die beroemd werd in het tijdperk van de stomme film. Charlie Chaplin werd een wereldwijd icoon door zijn schermpersonage, de Vagebond, en wordt beschouwd als een van de belangrijkste figuren in de filmindustrie. De carrière van Charlie Chaplin omvatte meer dan 75 jaar, van zijn kindertijd in het Victoriaanse tijdperk tot een jaar voor zijn dood in 1977, en omvatte zowel bewondering als controverse.

Chaplins jeugd in Londen was er een van armoede en ontberingen. De vader van Charlie Chaplin was afwezig en zijn moeder had het financieel moeilijk - Charlie Chaplin werd twee keer naar een werkhuis gestuurd voordat hij negen was. Toen Charlie Chaplin 14 was, werd zijn moeder opgenomen in een krankzinnigengesticht. Chaplin begon al op jonge leeftijd met optreden, tourde door concertzalen en werkte later als toneelacteur en komiek. Op 19-jarige leeftijd werd hij getekend bij het bedrijf Fred Karno, dat hem naar Amerika bracht. Charlie Chaplin werd gescout voor de filmindustrie en verscheen in 1914 voor Keystone Studios. Charlie Chaplin ontwikkelde al snel de Tramp-persona en trok een grote schare fans aan. Hij regisseerde zijn eigen films en bleef zijn vak aanscherpen toen Charlie Chaplin naar de bedrijven Essanay, Mutual en First National verhuisde. In 1918 was hij een van 's werelds bekendste figuren.

In 1919 richtte Chaplin het distributiebedrijf United Artists op, dat hem de volledige controle over zijn films gaf. Zijn eerste langspeelfilm was The Kid (1921), gevolgd door A Woman of Paris (1923), The Gold Rush (1925) en The Circus (1928). Aanvankelijk weigerde hij in de jaren dertig over te stappen op geluidsfilms, maar produceerde hij City Lights (1931) en Modern Times (1936) zonder dialoog. Zijn eerste geluidsfilm was The Great Dictator (1940), waarin Adolf Hitler werd gehekeld. De jaren 1940 werden gekenmerkt door controverse voor Chaplin, en zijn populariteit nam snel af. Charlie Chaplin werd beschuldigd van communistische sympathieën, en sommige leden van de pers en het publiek waren verontwaardigd over zijn betrokkenheid bij een vaderschapszaak en huwelijken met veel jongere vrouwen. Er werd een FBI-onderzoek geopend en Chaplin werd gedwongen de Verenigde Staten te verlaten en zich in Zwitserland te vestigen. Charlie Chaplin verliet de Vagebond in zijn latere films, waaronder Monsieur Verdoux (1947), Limelight (1952), A King in New York (1957) en A Countess from Hong Kong (1967).

Chaplin schreef, regisseerde, produceerde, monteerde, speelde in en componeerde de muziek voor de meeste van zijn films. Charlie Chaplin was een perfectionist en dankzij zijn financiële onafhankelijkheid kon hij jaren besteden aan de ontwikkeling en productie van een foto. Zijn films worden gekenmerkt door slapstick gecombineerd met pathos, getypeerd in de strijd van de Vagebond tegen tegenspoed. Veel bevatten sociale en politieke thema's, evenals autobiografische elementen. Charlie Chaplin ontving in 1972 een Honorary Academy Award voor "het onberekenbare effect dat hij heeft gehad bij het maken van films tot de kunstvorm van deze eeuw", als onderdeel van een hernieuwde waardering voor zijn werk. Hij staat nog steeds in hoog aanzien, met The Gold Rush, City Lights, Modern Times en The Great Dictator vaak gerangschikt op lijsten van de beste films.