History Of France

Geschiedenis van Frankrijk, hoe het allemaal begon

Geschiedenis van Frankrijk, De eerste schriftelijke verslagen over de geschiedenis van Frankrijk verschenen in de ijzertijd. Wat nu Frankrijk is, vormde het grootste deel van het gebied dat bij de Romeinen bekend stond als Gallië. Griekse schrijvers merkten de aanwezigheid op van drie belangrijke etnisch-linguïstische groepen in het gebied: de Galliërs, de Aquitaniërs en de Belgen. De Galliërs, de grootste en best geattesteerde groep, waren Keltische mensen die de zogenaamde Gallische taal spraken.

In de loop van het eerste millennium voor Christus stichtten de Grieken, Romeinen en Carthagers kolonies aan de Middellandse Zeekust en de eilanden voor de kust. De Romeinse Republiek annexeerde Zuid-Gallië als de provincie Gallia Narbonensis in de late 2e eeuw voor Christus, en Romeinse legioenen onder Julius Caesar veroverden de rest van Gallië in de Gallische oorlogen van 58-51 voor Christus. Daarna ontstond een Gallo-Romeinse cultuur en werd Gallië steeds meer geïntegreerd in het Romeinse Rijk.

In de latere stadia van het Romeinse Rijk was Gallië onderworpen aan barbaarse invallen en migratie, vooral door de Germaanse Franken. De Frankische koning Clovis I verenigde het grootste deel van Gallië onder zijn heerschappij aan het einde van de 5e eeuw en vormde het toneel voor de Frankische dominantie in de regio gedurende honderden jaren. De Frankische macht bereikte zijn grootste omvang onder Karel de Grote. Het middeleeuwse koninkrijk Frankrijk kwam voort uit het westelijke deel van het Karolingische rijk van Karel de Grote, bekend als West-Francië, en kreeg steeds meer bekendheid onder het bewind van het Huis Capet, gesticht door Hugh Capet in 987.

Een opvolgingscrisis na de dood van de laatste directe Capetiaanse monarch in 1328 leidde tot de reeks conflicten die bekend staat als de Honderdjarige Oorlog tussen het Huis van Valois en het Huis van Plantagenet. De oorlog begon formeel in 1337 na de poging van Filips VI om het hertogdom Aquitanië te veroveren van zijn erfelijke houder, Edward III van Engeland, de Plantagenet-eiser op de Franse troon. Ondanks vroege overwinningen van Plantagenet, waaronder de gevangenneming en losgeld van Jan II van Frankrijk, keerden de fortuinen later in de oorlog in het voordeel van de Valois. Een van de opmerkelijke figuren van de oorlog was Jeanne d'Arc, een Frans boerenmeisje dat Franse troepen leidde tegen de Engelsen en zichzelf vestigde als een nationale heldin. De oorlog eindigde met een overwinning van Valois in 1453.

De overwinning in de Honderdjarige Oorlog had tot gevolg dat het Franse nationalisme werd versterkt en de macht en het bereik van de Franse monarchie enorm werd vergroot. Tijdens de periode van het Ancien Régime in de daaropvolgende eeuwen veranderde Frankrijk door de Renaissance en de Protestantse Reformatie in een gecentraliseerde absolute monarchie. Op het hoogtepunt van de Franse godsdienstoorlogen raakte Frankrijk verwikkeld in een nieuwe opvolgingscrisis, toen de laatste Valois-koning, Hendrik III, vocht tegen rivaliserende facties, het Huis van Bourbon en het Huis van Guise. Hendrik, de Bourbon-koning van Navarra, won het conflict en stichtte de Bourbon-dynastie. Een ontluikend wereldwijd koloniaal rijk werd opgericht in de 16e eeuw. De politieke macht van de Franse monarchie bereikte een hoogtepunt onder het bewind van Lodewijk XIV, "The Sun King".

In de late 18e eeuw werden de monarchie en de bijbehorende instellingen omvergeworpen in de Franse Revolutie. Het land werd een tijdlang als een republiek geregeerd, totdat het Franse keizerrijk van Napoleon Bonaparte werd uitgeroepen. Na zijn nederlaag in de Napoleontische oorlogen onderging Frankrijk nog verschillende regimewisselingen, waarbij het werd geregeerd als een monarchie, daarna kort als een Tweede Republiek en vervolgens als een Tweede Keizerrijk, totdat in 1870 een meer duurzame Franse Derde Republiek werd opgericht.