Psalm 74

Uitstekende Psalm

1 (Maschil van Asaf.) O God, waarom hebt u ons voor altijd verstoten? waarom rookt uw woede tegen de schapen van uw weiland?

2 Denk aan uw gemeente, die u van oudsher hebt gekocht; de roede van uw erfenis, die u hebt verlost; deze berg Sion, waarin u woonde.

3 Hef uw voeten op tot de eeuwige verwoestingen; zelfs alles wat de vijand slecht heeft gedaan in het heiligdom.

4 Uw vijanden brullen te midden van uw gemeenten; zij zetten hun vlaggen op voor tekenen.

5 Een man was beroemd omdat hij bijlen had opgetild tegen de dikke bomen.

6 Maar nu breken ze het gebeeldhouwde werk ervan onmiddellijk af met bijlen en hamers.

7 Zij hebben vuur in uw heiligdom geworpen, zij hebben verontreinigd door de woonplaats van uw naam ter aarde te werpen.

8 Ze zeiden in hun hart: Laten we ze samen vernietigen: ze hebben alle synagogen van God in het land verbrand.

9 We zien onze tekenen niet: er is geen profeet meer, en er zijn er ook onder ons die weten hoelang.

10 O God, hoe lang zal de tegenstander verwijten maken? zal de vijand uw naam voor altijd lasteren?

11 Waarom trekt u uw hand terug, zelfs uw rechterhand? pluk het uit uw boezem.

12 Want God is mijn Koning van weleer, werkende redding te midden van de aarde.

13 Gij hebt de zee door uw kracht verdeeld; gij remt de koppen van de draken in de wateren.

14 U remt de hoofden van Leviathan in stukken en gaf hem vlees als voedsel voor de mensen die in de woestijn wonen.

15 U hebt de fontein en de vloed gesplitst; u hebt de machtige rivieren opgedroogd.

16 De dag is van u, de nacht is ook van u: u hebt het licht en de zon voorbereid.

17 U hebt alle grenzen van de aarde bepaald: u hebt zomer en winter gemaakt.

18 Bedenk dit, dat de vijand heeft gesmaad, o Here, en dat het dwaze volk uw naam heeft gelasterd.

19 Geef de ziel van uw tortelduif niet over aan de menigte van de goddelozen: vergeet de gemeente van uw armen niet voor altijd.

20 Heb respect voor het verbond: want de donkere plaatsen op aarde zijn vol van de wreedheden.

21 O, laat de onderdrukten niet beschaamd terugkeren; laat de armen en behoeftigen uw naam loven.

22 Sta op, o God, bepleit uw eigen zaak: bedenk hoe de dwaze man u dagelijks verwijt.

23 Vergeet de stem van uw vijanden niet: het tumult van degenen die tegen u opstaan, neemt voortdurend toe.