Ramalan Jayabaya & Ronggo Wars

De voorspelling van Jayabaya & Ronggo Warsito Noyo Genggong is nu bewezen

Jayabaya-voorspellingen en hun geschiedenis Bron: Jayabaya-voorspellingen zijn voorspellingen in de Javaanse traditie, waarvan wordt aangenomen dat er één is geschreven door Jayabaya, de koning van het Kadiri-koninkrijk. Deze voorspelling was vooral bekend bij de Javanen. Echter, academische studies uitgevoerd door veel geleerden, ontdekten uiteindelijk dat deze Jayabaya-voorspelling niet het werk was van Raja Jayabaya.

Oorsprong Uit verschillende bronnen en beschikbare informatie met betrekking tot de Jayabaya-voorspelling, zijn geleerden het er in het algemeen over eens dat de bron van deze voorspelling eigenlijk maar één is, namelijk het Boek van Asrar (Musarar) door Sunan Giri Perapan (3e Sunan Giri) dat hij in het Saka-jaar verzamelde. 1540 = 1028 H = 1618 n.Chr., Slechts 5 jaar verschil met de voltooiing van het Pararaton-boek over de geschiedenis van Majapahit en Singosari geschreven op het eiland Bali 1535 Saka of 1613 n.Chr. Dus het schrijven van deze bron is sinds de tijd dat Sultan Agung van Mataram regeerde (M).

Het eerste boek met term Jayabaya en dat als authentiek wordt beschouwd, komt uit het werk van Pangeran Wijil I van Kadilangu (genaamd Pangeran Kadilangu II) dat hij schreef in het Javaanse jaar = M. De Pujangga was inderdaad een vrije prins. Heeft het recht op onafhankelijkheid, wat betekent dat je het gezag hebt van de "Perdikan" regio die is gevestigd in Kadilangu, nabij Demak! Hij is inderdaad een afstammeling van Sunan Kalijaga, dus het is logisch als hij de geschiedenis van zijn voorouders van dichtbij zou kunnen kennen, vooral over de geschiedenis van de laatste (5e) intocht van de Brawijaya om een ​​nieuwe religie te volgen, de islam, als een driehoekige ontmoeting tussen Sunan Kalijaga, Brawijaya-v en de adviseur van Zijne Majesteit. genaamd Sabda Palon en Nayagenggong.

Daarnaast diende hij als hoofd van de dichtersdienst in het Kartasura-paleis tijdens het tijdperk van Sri Paku Buwana II. Het werk van de prins is in de vorm van boeken, bijvoorbeeld Babad Pajajaran, Babad Majapahit, Babad Demak, Babad Pajang, Babad Mataram, Raja Kapa-kapa, History of the Empu, enz. Toen Sri Paku Buwana I de troon besteeg wiens kroning in Semarang plaatsvond, was de gouverneur-generaal van Outhoorn die regeerde. Later werd hij vervangen door G.G. van Hoorn, de toen nog jonge prins van de dichter.

Ook binnengebracht in Semarang als Penghulu die Restu gaf voor de glorie van het paleis in 1629 Java = 1705 na Christus, getuige van GG. Van Hoorn. Toen het Kartasura-paleis naar het dorp Sala zou worden verplaatst, werd de dichter om zijn mening gevraagd door Sri Paku Buwana II. Hij kreeg toen de taak en plicht als onderzoeker om de staat van het land in het dorp Sala te onderzoeken, dat werd gekozen om het paleis te vestigen dat in 1669 Java (1744 n.Chr.) Zou worden gesticht. De dichter stierf op maandag Pon, 7 Maulud, het jaar Be Jam'iah 1672 Java 1747 AD, dat was ten tijde van Sri Paku Buwono 11 in Surakarta. Zijn positie als Pangeran Merdeka werd vervangen door zijn eigen zoon, prins Soemekar, en veranderde vervolgens zijn naam 2.