Surah Nasr

An-Nasr "Divine Support" is de 110ste soera van de Heilige Koran met 3 verzen (ayat).

An-Nasr (Arabisch: النصر, "[Divine] Support") is het 110e hoofdstuk (soera) van de Koran met 3 verzen (ayat). Deze soera is gepositioneerd in Para 30, ook bekend als Juz Amma (Juz '30). An-Nasr vertaalt naar het Engels als zowel "de overwinning" als "de hulp of bijstand". Het is de op twee na kortste soera na Al-Asr en Al-Kawthar qua aantal ayat. Hoofdstuk 112 (al-Ikhlas) heeft eigenlijk minder woorden in het Arabisch dan Surah An-Nashr, maar het heeft drie verzen.

Commentaar:

Deze korte soera brengt het goede nieuws aan Mohammed over de komst van de overwinning, de verovering en de collectieve aanvaarding van de islam door de mensen. Het instrueert hem om zich tot God te wenden in een toegewijde aanbidding en een nederig verzoek om zijn vergeving. De surat presenteert ook de aard en de gerechtigheid van dit geloof en zijn ideologie - hoe hoog de mensheid opstijgt naar een ideale en briljante top die onbereikbaar is anders dan door te reageren op de oproep van de islam.

Van de verschillende tradities met betrekking tot de openbaring van deze sorah, gaat die van Imam Ahmad als volgt:

Aisha zei dat Mohammed tegen het einde van zijn leven heel vaak herhaalde: 'Verheerlijkingen en lofprijzingen zijn aan God, wiens vergeving ik vraag; Ik heb berouw van mijn zonden. ' Hij zei ook: 'Mijn Heer vertelde me dat ik een teken in mijn land zou zien. Hij beval me om hem, de Vergevensgezinde, te prijzen en om vergeving te vragen als ik dit teken zie. Inderdaad, ik heb toen de overwinning verleend door God en de overwinning komen ... (overgedragen door Muslim)

Ibn Katheer zei in zijn commentaar op de Koran:

De verovering, zo is unaniem overeengekomen, is een verwijzing naar de verovering van Mekka. De Arabische stammen wachtten op de oplossing van het conflict tussen de Quraish en de moslims, voordat ze de islam accepteerden en zeiden: 'Als hij, Mohammed, zijn volk zegeviert, zou hij inderdaad een profeet zijn.' Toen dat werd bereikt, accepteerden ze de islam in grote aantallen. Er zouden geen twee jaar voorbijgaan na de verovering van Mekka, toen het hele Arabische schiereiland werd gedomineerd door de islam en, allemaal dankzij God, had elke Arabische stam zijn geloof in de islam verklaard.

Al-Bukhari vertelde in zijn Sahih:

Amr ibn Salamah zei dat toen Mekka werd veroverd, elke stam zich haastte om de aanvaarding van de islam aan Mohammed te verklaren. Ze wachtten tot het zou plaatsvinden en zeiden: 'Laat ze aan zichzelf over.' Hij zou inderdaad een profeet zijn als hij over hen zegevierde.

Deze versie komt chronologisch overeen met het begin van de sorat in de zin dat de openbaring ervan een teken was dat er iets moest worden gevolgd met enkele instructies aan de profeet over wat hij zou moeten doen als deze gebeurtenis plaatsvond.

Er is niettemin een andere redelijk vergelijkbare versie in overeenstemming met degene die we hebben gekozen en het is die van Ibn 'Abbas die zegt:

Umar liet me vroeger toe bij het gezelschap van oudsten die aanwezig waren in Badr, van wie sommigen zich ongemakkelijk voelden en vroegen waarom ik bij hen mocht zijn toen ik jong was. Maar 'Umar zei tegen hen:' Je weet dat hij een hoge status heeft. ' Op een dag nodigde 'Umar ze allemaal uit en nodigde mij ook uit. Ik voelde dat hij hen wilde laten zien wie ik was, dus vroeg hij hen: 'Wat vind je ervan dat God zegt:' Wanneer de overwinning van God en de overwinning komen? '

• Er wordt overgeleverd dat degene die deze soera reciteert in verplichte gebeden (namaz / salah / salat) altijd zal overwinnen over zijn vijanden. Op de Dag des Oordeels krijgt hij een boek waarin staat dat hij vrij is van het hellevuur.

• Degene die deze soera vaak reciteert, wordt in dezelfde status gehouden als degenen die bij de Heilige Profeet (s.a.w.) waren toen Mekka werd veroverd.

• Het reciteren van deze soera in de gebeden zorgt ervoor dat de gebeden (solat / salaah / salaat) worden geaccepteerd.