Калининград

Przewodnik po Kaliningradzie i miastach Obwodu Kaliningradzkiego.

W tej aplikacji możesz nawiązać wstępną znajomość Kaliningradu, Zelenogradska i Swietłogorska. Wybierz miejsce podróży, przeglądając zabytki i recenzje wideo. Aplikacja zawiera również informacje o agencjach turystycznych i hotelach oferujących swoje usługi w wybranym mieście.

Kaliningrad nazywany jest miastem o europejskim duchu i rosyjskiej duszy. Miasto położone jest w najbardziej na zachód wysuniętej części Rosji i oddzielone jest od reszty kraju terytorium Polski, Litwy i Białorusi. Przed Wielkim Zwycięstwem w 1945 r. należał do Prus i nosił nazwę Królewca. Kaliningrad przyciąga turystów swoją starożytną niemiecką architekturą, zielonymi parkami, nowoczesnymi muzeami i zabawnymi rzeźbami.

Zespół budynków w stylu staroniemieckim, zbudowany w 2005 roku na nabrzeżu rzeki Pregoły, nazywany jest „małą Europą”. Tutaj otwierają się najlepsze pocztówkowe widoki w Kaliningradzie.

Jednym z głównych symboli Kaliningradu jest XIV-wieczny gotycki kościół. W czasach przedwojennych posiadała status głównej katedry Prus Wschodnich. Świątynia została poważnie zniszczona podczas bombardowań podczas II wojny światowej, ale została odrestaurowana. Obecnie nie odprawia się tu nabożeństw, katedra pełni funkcję kompleksu muzealno-koncertowego. W budynku mieści się Muzeum Kanta, sala koncertowa, kaplice katolicka i prawosławna. Niedaleko ściany katedry znajduje się grób wielkiego niemieckiego myśliciela, profesora Uniwersytetu w Królewcu, Immanuela Kanta.

Jedyne w kraju muzeum bursztynu mieści się w Wieży Don w Forcie Królewiec. Wystawa składa się z kilku części i rozmieszczona jest na trzech piętrach. Dział nauk przyrodniczych zebrał różne próbki bursztynu - kawałki skamieniałej żywicy z owadami i roślinami w wieku 45-50 milionów lat. Wśród nich znajduje się największy kamień słoneczny w Rosji i drugi co do wielkości na świecie, ważący 4 kg 280 g. Znaleziono go we wsi Jantarnyj, gdzie znajduje się Kaliningradzka Fabryka Bursztynów.

Kolejna wystawa prezentuje wyroby z bałtyckich kamieni szlachetnych: rzeźby, elementy wyposażenia wnętrz, ikony, portrety, pudełka, kubki, biżuterię. Na uwagę zasługuje wykonana z bursztynu papierośnica Faberge, wykonana w 1913 roku. Niektóre eksponaty to misterne kopie oryginalnych arcydzieł, np. fragmenty zaginionej Bursztynowej Komnaty. Wśród nich znajduje się największy na świecie obraz mozaikowy wykonany z bursztynu – panel dekoracyjny „Rus”. Na parterze wieży znajduje się ekspozycja wyrobów z bursztynu współczesnych autorów.

Dzielnica Amalienau została zbudowana na początku XX wieku według projektu słynnego architekta Friedricha Heitmanna. Zabudowę oparto na koncepcji „miasta-ogrodu”, wymyślonej przez angielskiego socjologa Ebenezera Howarda. Nowa dzielnica mieszkaniowa oferowała mieszkańcom miast wszystkie uroki życia na wsi: prywatność, harmonię z naturą, wygodę. Domy w stylu secesyjnym budowano w pewnej odległości od siebie, nie większej niż 2 piętra, z przytulnymi, zielonymi dziedzińcami. Elewacje zdobiły oryginalne płaskorzeźby i rzeźby. Bogaci Niemcy mogli sobie pozwolić na wille w sektorze prywatnym.

Mierzeja Kurońska to piaszczysty kawałek lądu o długości 98 km pomiędzy Morzem Bałtyckim a Zalewem Kurońskim, z czego 48 km należy do Rosji, a reszta do Litwy. Terytorium wyróżnia się niezwykłym krajobrazem (od wydm po lasy i bagna) oraz różnorodną florą i fauną. Rezerwat jest domem dla ponad 290 gatunków zwierząt i 889 gatunków roślin, w tym rzadkich.

Na terenie rezerwatu wytyczono ścieżki ekologiczne. W aplikacji Mierzeja Kurońska wszystkie trasy są zaznaczone na mapie, a do każdej z nich dołączony jest audioprzewodnik. Odwiedź „Wysokość Efa” - najwyższy punkt południowej części mierzei. Roztaczają się stąd wspaniałe widoki na malownicze wydmy. Na miękkiej plaży z białym piaskiem można odpocząć i podziwiać morze. Inną popularną trasą jest „Tańczący Las”: pnie drzew są dziwnie zakrzywione i nikt tak naprawdę nie wie dlaczego. Na stacji ornitologicznej Fringilla turystom pokazano, w jaki sposób obrączkuje się ptaki w celu śledzenia ich migracji. Miło jest także wybrać się na spacer po Lesie Królewskim wśród wielowiekowych drzew iglastych.