Crime and Punishment

Dostojewski śledzi moralną walkę Raskolnikowa po popełnieniu morderstwa.

„Zbrodnia i kara” to powieść Fiodora Dostojewskiego, wydana po raz pierwszy w 1866 roku. To klasyczne dzieło literatury rosyjskiej wnika w umysł głównego bohatera, Rodiona Raskolnikowa, pozbawionego środków do życia i zrozpaczonego byłego studenta Petersburga. Raskolnikow rozwija teorię, że pewne niezwykłe jednostki mają prawo popełniać zbrodnie, jeśli jest to korzystne dla ludzkości. Testuje ten pomysł, mordując pozbawionego skrupułów lombardu, wierząc, że wyzwoli go to z biedy i pozwoli osiągnąć większe rzeczy.

Powieść porusza tematy winy, odkupienia i dylematów moralnych zbrodni i kary. Psychologiczne udręki i konflikt moralny Raskolnikowa odgrywają kluczową rolę w historii, gdy Raskolnikow zmaga się z konsekwencjami swoich czynów. Po drodze spotyka różne postacie, które wpływają na jego podróż, w tym Sonię, współczującą prostytutkę, która staje się dla niego symbolem odkupienia.

Zgłębianie przez Dostojewskiego ludzkiej psychiki, moralności i warunków społecznych XIX-wiecznej Rosji uczyniło „Zbrodnię i karę” głębokim i trwałym dziełem literackim.