Psalm 44

Doskonały Psalm

1 (Do głównego muzyka dla synów Koracha, Maschila.) Słyszeliśmy na własne uszy, o Boże, nasi ojcowie opowiadali nam, jaką pracę wykonałeś za ich dni, w dawnych czasach.

2 Jak wygnałeś pogan ręką swoją i zasadziłeś je; jak uciskałeś lud i wypędzałeś go.

3 Albowiem nie własnym mieczem zdobyli ziemię, ani ich własne ramię ich ocaliło, ale prawica twoja i ramię twoje, i światłość oblicza twego, boś miał dla nich łaskę.

4 Ty, Boże, jesteś moim Królem: nakazuj wybawienie Jakubowi.

5 Przez ciebie zepchniemy naszych nieprzyjaciół, przez twoje imię zdepczemy tych, którzy powstają przeciwko nam.

6 Bo nie zaufam mojemu łukowi, ani mój miecz mnie nie ocali.

7 Aleś nas wybawił od nieprzyjaciół naszych i zawstydził tych, którzy nas nienawidzili.

8 W Bogu chlubimy się przez cały dzień i wysławiamy imię Twoje na wieki. Selah.

9 Aleś odrzucił i zawstydził nas; i nie wyrusza z naszymi wojskami.

10 Odwracasz nas od nieprzyjaciela, a ci, którzy nas nienawidzą, łupią dla siebie.

11 Dałeś nam jako owce przeznaczone na pokarm; i rozproszyłeś nas między pogan.

12 Sprzedajesz swój lud za darmo i nie pomnażasz swojego bogactwa za ich cenę.

13 Robisz z nas pohańbienie dla naszych sąsiadów, pośmiewisko i pośmiewisko dla tych, którzy są wokół nas.

14 Uczyniłeś nas pośmiewiskiem między poganami, potrząsaniem głową między ludami.

15 Zawstydzenie moje jest zawsze przede mną i okryła mnie hańba mego oblicza,

16 Na głos urągającego i bluźniącego; z powodu wroga i mściciela.

17 Wszystko to przyszło na nas; jednak nie zapomnieliśmy o tobie ani nie postępowaliśmy fałszywie w twoim przymierzu.

18 Nie cofnęło się serce nasze, a kroki nasze nie zboczyły z drogi twojej;

19 Choćś nas złamał w miejsce smoków i okrył nas cieniem śmierci.

20 Jeśli zapomnieliśmy imienia naszego Boga albo wyciągnęliśmy ręce do obcego boga;

21 Czy Bóg nie powinien tego zbadać? bo on zna tajemnice serca.

22 Tak, przez wzgląd na ciebie jesteśmy zabijani przez cały dzień; poczytani jesteśmy za owce przeznaczone na rzeź.

23 Zbudź się, czemu śpisz, Panie? powstań, nie odrzucaj nas na zawsze.

24 Dlaczego skrywasz swe oblicze i zapominasz o naszej udręce i naszym ucisku?

25 Bo dusza nasza ku prochowi się pochyla, a brzuch nasz przylgnął do ziemi.

26 Powstań dla naszej pomocy i wykup nas przez miłosierdzie twoje.