Psalm 90

Doskonały Psalm

1 (Modlitwa Mojżesza, męża Bożego). Panie, byłeś naszym mieszkaniem we wszystkich pokoleniach.

2 Zanim góry zostały wyniesione, albo kiedykolwiek stworzyłeś ziemię i świat, od wiecznego do wiecznego, jesteś Bogiem.

3 Zapomniałeś człowieka na zatracenie; i mówiąc: Powróćcie, synowie ludzcy.

4 Bo tysiąc lat przed tobą widzą, ale jak wczoraj, gdy przeminęło, i jako straż nocna.

5 Nosisz ich jak powódź; są jak sen: rano są jak trawa, która wyrasta.

6 Rano rozkwita i rośnie; wieczorem jest ścięty i usycha.

7 Albowiem pochłonie nas gniew twój, i gniew twój niepokoją nas.

8 Przedłożyłeś przed nami nasze winy, nasze tajemne grzechy w świetle oblicza twego.

9 Albowiem wszystkie dni nasze przeminęły w gniewu twoim; spędzamy lata jako opowieść opowiadana.

10 Dni naszych lat to trzydzieści lat i dziesięć; a jeśli z powodu siły miną czterdzieści lat, to ich siła jest pracą i smutkiem; bo wkrótce zostanie odcięty i odlatujemy.

11 Któż zna moc twojego gniewu? nawet według lęku twego, i gniew twój.

12 Naucz nas liczyć dni nasze, abyśmy kierowali nasze serca do mądrości.

13 Wróć, o Panie, jak długo? i niech ci żałuje za twoich sług.

14 O, nasyc nas wcześnie miłosierdziem twoim; abyśmy się radowali i radowali przez wszystkie nasze dni.

15 Rozwesel nas według dni, w których nas dotknąłeś, i lat, w których widzieliśmy zło.

16 Niech twoje dzieło objawi się sługom twoim, a chwała twoja synom ich.

17 I niech piękno Pana, Boga naszego, spoczywa na nas; i nałóż na nas dzieło rąk naszych; tak, dzieło naszych rąk to ustanawia.