Surah Luqman

Możesz słuchać i czytać.

Koran jest centralnym tekstem religijnym islamu, uważanym przez muzułmanów za objawienie od Boga (Allaha).[11] Jest powszechnie uważany za najlepsze dzieło w klasycznej literaturze arabskiej.[12][13][iv][v] Składa się ze 114 rozdziałów (sura (سور‎; l.poj.: سورة‎, sūrah)), które składają się z wersetów (āyāt (آيات; liczba pojedyncza: آية, ayah)).

Muzułmanie wierzą, że Koran został ustnie objawiony przez Boga ostatniemu prorokowi Mahometowi przez archanioła Gabriela (Dżibrila)[16][17] stopniowo przez okres około 23 lat, począwszy od miesiąca Ramadan[18]. kiedy Mahomet miał 40 lat; i kończąc w 632, roku jego śmierci.[11][19][20] Muzułmanie uważają Koran za najważniejszy cud Mahometa; dowód jego proroctwa;[21] i kulminacja serii boskich przesłań, począwszy od tych objawionych Adamowi, w tym Tawrah (Tora), Zabur ("Psalmy") i Injil ("Ewangelia"). Słowo Koran występuje około 70 razy w samym tekście, a inne nazwy i słowa również odnoszą się do Koranu.[22]

Muzułmanie uważają Koran nie tylko za natchnione przez Boga, ale za dosłowne słowo Boże.[23] Mahomet tego nie napisał, bo nie umiał pisać. Zgodnie z tradycją, kilku towarzyszy Mahometa służyło jako skrybowie, zapisując objawienia.[24] Wkrótce po śmierci proroka Koran został skompilowany przez towarzyszy, którzy zapisali lub zapamiętali jego fragmenty.[25] Kalif Uthman ustanowił standardową wersję, obecnie znaną jako kodeks osmański, który jest powszechnie uważany za archetyp znanego dziś Koranu. Istnieją jednak warianty odczytania, w większości z niewielkimi różnicami znaczeniowymi.[24]

Koran zakłada znajomość głównych narracji zawartych w pismach biblijnych i apokryficznych. Podsumowuje niektóre, rozwodzi się nad innymi, aw niektórych przypadkach przedstawia alternatywne relacje i interpretacje wydarzeń.[26][27] Koran opisuje się jako księga wskazówek dla ludzkości (2:185). Czasami oferuje szczegółowe opisy konkretnych wydarzeń historycznych i często podkreśla moralne znaczenie wydarzenia ponad jego sekwencję narracyjną.[28] Uzupełniając Koran wyjaśnieniami niektórych zagadkowych narracji koranicznych i orzeczeń, które również stanowią podstawę dla szariatu (prawa islamskiego) w większości wyznań islamu,[29][vi] są hadisami — tradycjami ustnymi i pisemnymi, które, jak się uważa, opisują słowa i czyny Muhammad.[vii][29] Podczas modlitwy Koran recytuje się tylko w języku arabskim.[30]

Ktoś, kto nauczył się na pamięć całego Koranu, nazywa się hafiz („pamiętnik”). Czasami recytuje się aję (werset koraniczny) ze specjalnym rodzajem wymowy, zarezerwowanym do tego celu, zwanym tajwid. W miesiącu Ramadan muzułmanie zazwyczaj kończą recytację całego Koranu podczas modlitw tarawih. Aby ekstrapolować znaczenie konkretnego wersetu Koranu, muzułmanie polegają raczej na egzegezie lub komentarzu (tafsir), niż na bezpośrednim tłumaczeniu tekstu.[31]