The Book of Enoch (R. H. Charl

Księga Henocha (R. H. Charles) z ilustracjami - wersja próbna

Księga Enocha to starożytny żydowski apokaliptyczny tekst religijny (300 - 200 pne), przypisany Enochowi, pradziadkowi Noego. Enoch wyjaśnia pochodzenie demonów i olbrzymów, dlaczego niektóre anioły spadły z nieba, dlaczego Wielki Potop był moralnie konieczny, i daje prorocze przedstawienie tysiącletniego panowania Mesjasza.

W zwojach znad Morza Martwego znaleziono różne fragmenty aramejskie. Istnieją również greckie i łacińskie fragmenty Koine, które dowodzą, że Księga Henocha była znana wczesnym Żydom i chrześcijanom. Enoch był także cytowany przez niektórych autorów z I i II wieku, jak w Testamentach Dwunastu Patriarchów. Autorzy Nowego Testamentu byli również zaznajomieni z pewną treścią tej historii. Krótki fragment Enocha jest cytowany w Nowym Testamencie w Liście Judy (1: 14–15). Kilka kopii wcześniejszych części Enocha zostało zachowanych wśród Zwojów Morza Martwego.

Nie jest częścią biblijnego kanonu używanego przez Żydów, z wyjątkiem etiopskich Żydów. Większość wyznań i tradycji chrześcijańskich może przyjmować Księgi Henocha jako mające jakieś znaczenie historyczne lub teologiczne. Tylko etiopski / erytrejski kościół prawosławny zalicza książkę do pism Starego Testamentu.

Enoch jest całkowicie zachowany tylko w etiopskim języku Ge'ez.

Ta wersja aplikacji zaktualizowała niektóre języki oryginalnego tłumaczenia na język angielski i została zilustrowana.