The secrets of enoch

jest to jedno z najważniejszych niekanonicznych dzieł apokryficznych

Jest zwykle uważany za część literatury apokaliptycznej. Datowanie często preferowane przy zapisywaniu 2 Henocha to koniec I wieku n.e. Tekst zachował się w całości tylko w języku słowiańskim, ale w 2009 roku ogłoszono, że zidentyfikowano koptyjskie fragmenty księgi.

Wypełniony halucynacyjnymi wizjami nieba i piekła, aniołów i diabłów, Henoch przedstawił pojęcia takie jak upadłe anioły, pojawienie się Mesjasza, Zmartwychwstanie, Sąd Ostateczny i Królestwo Niebieskie na Ziemi. Przeplatane z tym materiałem są quasi-naukowe dygresje dotyczące systemów kalendarzowych, geografii, kosmologii, astronomii i meteorologii.

Historie biblijne są często fantastyczne, niewiarygodne, a czasem mylące, jeśli chodzi o interpretację ich znaczenia. Spośród apokryficznych tekstów biblijnych niewiele jest bardziej zagadkowych i fascynujących niż Księga Henocha, aw niektórych sektach chrześcijaństwa księgi te nadal stanowią część dominującego kanonu biblijnego.

Większość uczonych uważa, że ​​te pięć rozdziałów było pierwotnie niezależnymi dziełami (z różnymi datami powstania), które same w sobie były wynikiem wielu ustaleń redakcyjnych, a dopiero później zostały zredagowane w to, co teraz nazywamy 1 Henochem.

Henoch pochodził z siódmego pokolenia od Adama i prorokował o sądach nad ludzkością. Henoch mówi, że jego słowa nie dotyczyły jego pokolenia, ale nadchodzącego „pokolenia wybranych i prawych ludzi”, w dalekiej przyszłości, które będą żyły w dniu ucisku, kiedy wszyscy niegodziwi i bezbożni zostaną zabrani”. i proroctwa do księgi przypowieści i przekazali te tajemnice Noemu.