History of Mozambique

โมซัมบิก

โมซัมบิกเคยเป็นอาณานิคมของโปรตุเกส จังหวัดโพ้นทะเล และต่อมาเป็นรัฐสมาชิกของโปรตุเกส ได้รับเอกราชจากโปรตุเกสในปี พ.ศ. 2518

โมซัมบิก เป็นประเทศที่ตั้งอยู่ในแอฟริกาตะวันออกเฉียงใต้ ทิศตะวันออกติดกับมหาสมุทรอินเดีย แทนซาเนียทางเหนือ มาลาวีและแซมเบียทางตะวันตกเฉียงเหนือ ซิมบับเวทางทิศตะวันตก และเอสวาตีนีและแอฟริกาใต้ทางตะวันตกเฉียงใต้ รัฐอธิปไตยแยกออกจากคอโมโรส มายอต และมาดากัสการ์โดยช่องแคบโมซัมบิกทางทิศตะวันออก เมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดคือมาปูโต

โมซัมบิกตอนเหนืออยู่ภายใต้ลมมรสุมค้าของมหาสมุทรอินเดีย และมักได้รับผลกระทบจากสภาพอากาศที่ไม่เอื้ออำนวย ระหว่างศตวรรษที่ 7 ถึง 11 เมืองท่าภาษาสวาฮิลีหลายแห่งได้พัฒนาขึ้นในพื้นที่นั้น ซึ่งมีส่วนทำให้เกิดการพัฒนาวัฒนธรรมและภาษาถิ่นของภาษาสวาฮีลีอันโดดเด่น ในช่วงปลายยุคกลาง เมืองเหล่านี้มักแวะเวียนเข้ามาโดยพ่อค้าจากโซมาเลีย เอธิโอเปีย อียิปต์ อาระเบีย เปอร์เซีย และอินเดีย

การเดินทางของวาสโก ดา กามาในปี 1498 ถือเป็นการมาถึงของชาวโปรตุเกส ซึ่งเริ่มกระบวนการล่าอาณานิคมและการตั้งถิ่นฐานอย่างค่อยเป็นค่อยไปในปี 1505 หลังจากโปรตุเกสปกครองมานานกว่าสี่ศตวรรษ โมซัมบิกได้รับเอกราชในปี 1975 และหลังจากนั้นไม่นานก็กลายเป็นสาธารณรัฐประชาชนโมซัมบิก หลังจากได้รับเอกราชเพียงสองปี ประเทศก็เข้าสู่สงครามกลางเมืองที่รุนแรงและยืดเยื้อยาวนานตั้งแต่ปี 1977 ถึง 1992 ในปี 1994 โมซัมบิกจัดการเลือกตั้งหลายพรรคครั้งแรก และนับแต่นั้นมายังคงเป็นสาธารณรัฐประธานาธิบดีที่ค่อนข้างมีเสถียรภาพ แม้ว่าจะยังเผชิญกับความเข้มข้นต่ำก็ตาม การก่อความไม่สงบอย่างชัดเจนในภูมิภาคที่ห่างไกลจากเมืองหลวงทางตอนใต้และที่ซึ่งศาสนาอิสลามครอบงำอยู่