Manusmriti

Manusmṛitiเป็นข้อความทางกฎหมายที่เก่าแก่ท่ามกลางธรรมśāstrasของศาสนาฮินดู

Manusmriti - กฎของมนู:

Manusmṛiti (สันสกฤต: मनुस्मृति) สะกดอีกอย่างว่า Manusmruti เป็นข้อความทางกฎหมายที่เก่าแก่ในบรรดาธรรมชาสตราของศาสนาฮินดู เป็นหนึ่งในข้อความภาษาสันสกฤตเล่มแรกที่ได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษในปี พ.ศ. 2319 โดยเซอร์วิลเลียมโจนส์และถูกนำมาใช้เพื่อกำหนดกฎหมายฮินดูโดยรัฐบาลอาณานิคมของอังกฤษถือได้ว่าเป็นรัฐธรรมนูญฉบับแรกของโลกเนื่องจากมีกฎหมายเกี่ยวกับ สังคมภาษีการสงคราม ฯลฯ

ปัจจุบันเป็นที่รู้จักต้นฉบับ Manusmriti กว่าห้าสิบฉบับ แต่ฉบับที่ถูกค้นพบเร็วที่สุดมีการแปลและสันนิษฐานว่าเป็นของจริงมากที่สุดนับตั้งแต่ศตวรรษที่ 18 คือ "ต้นฉบับของกัลกัตตา (เดิมชื่อกัลกัตตา) พร้อมด้วยอรรถกถา Kulluka Bhatta" ทุนการศึกษาสมัยใหม่ระบุว่าความถูกต้องที่สันนิษฐานนี้เป็นเท็จและต้นฉบับต่างๆของ Manusmriti ที่ค้นพบในอินเดียไม่สอดคล้องกันและภายในตัวเองทำให้เกิดความกังวลเกี่ยวกับความถูกต้องการแทรกและการแก้ไขในข้อความในเวลาต่อมา

ข้อความเชิงเมตริกเป็นภาษาสันสกฤตมีการลงวันที่ต่างๆตั้งแต่คริสตศักราชศตวรรษที่ 2 ถึงศตวรรษที่ 3 และนำเสนอเป็นวาทกรรมของ Manu (Svayambhuva) และ Bhrigu ในหัวข้อธรรมะเช่นหน้าที่สิทธิกฎหมายความประพฤติ คุณธรรมและอื่น ๆ ชื่อเสียงของข้อความดังกล่าวแพร่กระจายไปนอก Bharat (อินเดีย) ก่อนยุคอาณานิคม กฎหมายพุทธศาสนาในยุคกลางของพม่าและไทยได้รับการกำหนดไว้ในมนูเช่นกันและข้อความที่มีอิทธิพลต่ออาณาจักรฮินดูในอดีตในกัมพูชาและอินโดนีเซีย

กฎหมายมนู

George Bühlerนักแปล

(หนังสือศักดิ์สิทธิ์แห่งตะวันออกเล่ม 25)

อ้างอิง: https://www.sacred-texts.com/hin/manu.htm