Theoretical physics

นักฟิสิกส์ทฤษฎีนักวิทยาศาสตร์ค่อนข้างปกติ

ฟิสิกส์เชิงทฤษฎีเป็นสาขาหนึ่งของฟิสิกส์ที่ใช้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์และนามธรรมของวัตถุและระบบทางกายภาพเพื่อหาเหตุผลเข้าข้างตนเองอธิบายและทำนายปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ สิ่งนี้ตรงกันข้ามกับฟิสิกส์ทดลองซึ่งใช้เครื่องมือทดลองเพื่อตรวจสอบปรากฏการณ์เหล่านี้

ความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์โดยทั่วไปขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ระหว่างการศึกษาทดลองและทฤษฎี ในบางกรณีฟิสิกส์เชิงทฤษฎีเป็นไปตามมาตรฐานของความเข้มงวดทางคณิตศาสตร์ในขณะที่ให้น้ำหนักกับการทดลองและการสังเกตเล็กน้อย ตัวอย่างเช่นในขณะที่พัฒนาทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษอัลเบิร์ตไอน์สไตน์กังวลกับการเปลี่ยนแปลงของลอเรนซ์ซึ่งทำให้สมการของแม็กซ์เวลล์ไม่แปรผัน แต่ดูเหมือนจะไม่สนใจในการทดลองของมิเชลสัน - มอร์ลีย์เกี่ยวกับการล่องลอยของโลกผ่านอีเธอร์ที่ส่องสว่าง [ต้องการอ้างอิง] ในทางกลับกันไอน์สไตน์ได้รับรางวัล รางวัลโนเบลจากการอธิบายเอฟเฟกต์โฟโตอิเล็กทริกซึ่งก่อนหน้านี้เป็นผลการทดลองที่ขาดการกำหนดทางทฤษฎี