Ароматерапия

Aromaterapi alternatif bir ilaç türüdür.

Aromaterapi, kişinin ruh halini, bilişsel işlevlerini (“zihinsel durum” olarak adlandırılır) ve sağlığını değiştirmek için uçucu yağların ve diğer aromatik bileşiklerin kullanımına dayanan alternatif bir ilaç şeklidir.

Aromaterapi çalışmaları iki ana mekanizma ile açıklanmaktadır. Bunlardan biri aromanın beyindeki etkisi, özellikle de limbik sistem (sistem koku, iç organlar, duygular, içgüdüsel davranış, hafıza, uyku ve uyanıklık fonksiyonlarının düzenlenmesinde yer alır) koku alma sistemidir. Başka bir mekanizma, uçucu yağların doğrudan farmakolojik etkisidir.

Aynı zamanda, etkili aromaterapi çalışma mekanizması, yani vücut ve aromatik yağlar arasındaki etkileşim kanıtlanmamıştır. Bununla birlikte, bazı ön tedavi çalışmaları, diğer tedavi yöntemleriyle birlikte olumlu bir etki göstermektedir. Aromaterapi iyileştirilemez, ancak vücudun doğal bir şekilde, elbette iyileşme için bir dürtü görevi gören bağışıklık sistemini arttırmasına yardımcı olabilir.

Aromaterapi tarihinden

Esansiyel yağlar altı bin yıldan uzun süre koruyucu ve tedavi amaçlı kullanılır. Eski Kızılderililer, Çinliler, Yunanlılar, Mısırlılar ve Romalılar parfümeri ve kozmetikte kullandı. Aromatik yağlar, hem de esansiyel yağlar, ritüel, spiritüel, şifa ve hijyenik amaçlar için yaygın olarak kullanılır.

Aslında, aromaterapi kavramı ilk olarak 1907 civarında az sayıda Avrupalı ​​doktor ve bilim insanı arasında tartışıldı. Aromaterapi kelimesi ilk olarak 1937'de "Aromaterapi: Uçucu Yağlar" kitabında basılmıştır. Fransız cerrah Jean Vallne, İkinci Dünya Savaşı sırasında yaralı askerlerin tedavisinde antiseptik olarak tıpta esansiyel yağları kullanan ilk uzmanlardan biri olarak kabul ediliyor.