অন্ধকারের গ্রহ

Zafar Iqbal'un romanı karanlık gezegende tamamlandı.

Masanın diğer tarafında oturan adam bir zamanlar video modülüne baktı, sonra Yuhaa'ya baktı ve hala Yuha'nın önünde oturduğuna inanamayacağını düşünüyor.

Sen yuha

Jua başını salladı, evet dedi. Ben kıskanıyorum Geçen hafta geldiğimi hatırlamadım

Evet var Adam başını iki yana salladı, kelimelerle ne yapıyorsun?

Ben vokalistim. Jua, kimi şair dediğin için kayınvalidesini ciddileştirmeye çalıştı.

Şair?

Evet. Kelimeleri basit bir şeyin olağanüstü olacağı şekilde sıralayabilirim.

Bu bir gerçektir. Yanaklarının önünde oturan adam boğazını ovalamayı söyledi, bu şeylerin kalktığını düşündüm. Kuantum Ağı'nın hepsini yapmanın mümkün olduğunu düşündüm. Bir resim çiz, müzik oluştur, şiir yaz

Juhah gülümsemeye güldü, neden olmasın? Elbette gider. Ancak bu resim, o şarkı veya şiir çok düşük seviyede olacak. Saçma, çocukça! Gerçek sanat istiyorsanız, o zaman gerçek insanlara ihtiyacınız var. Saf şiir sadece otantik insanların beynini yazabilir. Jua başını eğdi ve orijinal şiiri yazarak, gerçek nöronlar arasındaki gerçek sözdizimi bağlantısını söyledi.

Masanın diğer tarafında oturan adam, 'Kendin için bir şey alma, evlat, ama şairin yazarı böyle insanlarla ilgilenmiyor sanırım' diyerek kalbini nefessiz bıraktı. Mektubunuzdaki herkesi görüyorum ve çok ciddiye alıyoruz. İlk seçim ile üç adıma ulaştı. Akademinin izniyle,