Psalm 40

Mükemmel Mezmurlar

1 (Baş Müzisyen Davut'un Mezmuruna) Sabırla RAB'bi bekledim; ve bana doğru eğildi ve feryadımı duydu.

2 Beni de korkunç bir çukurdan, çamurlu çamurdan çıkardı, ve ayaklarımı bir kayaya koydu, ve gidişimi sabitledi.

3 Ve ağzıma yeni bir ilâhi koydu, hatta Allahımıza hamdolsun; birçokları onu görecek, ve korkacak ve RABBE güvenecek.

4 Ne mutlu RAB'be güvenen, gururlulara saygı duymayan, yalana sapanlara.

5 Ya RAB Tanrım, yaptığın harika işlerin ve bize düşen düşüncelerin çoktur: sana göre sayılamazlar; eğer onları ilan edip söylesem, onlar daha fazladır. numaralandırılabilir.

6 İstemediğin kurban ve sunu; kulaklarımı açtın; yakmalık sunu ve günah sunusuna ihtiyacın yok.

7 Sonra dedim ki, işte geliyorum: Kitabın cildinde benim hakkımda yazılmıştır,

8 İsteğini yapmaktan zevk duyarım, ey Tanrım: evet, yasan yüreğimdedir.

9 Büyük cemaatte doğruluğu vaaz ettim: işte, dudaklarımı tutmadım, ya RAB, sen bilirsin.

10 Doğruluğunu yüreğimde saklamadım; Sadakatini ve kurtuluşunu ilan ettim: Senin inayetini ve hakikatini büyük cemaatten gizlemedim.

11 Lütuflarını benden esirgeme, ya RAB, inayetin ve gerçeğin hep beni korusun.

12 Çünkü sayısız kötülükler etrafımı kuşattı: Benim fesatlarım beni ele geçirdi, öyle ki yukarıya bakamıyorum; onlar benim saçımdan daha fazlası: bu yüzden kalbim beni hayal kırıklığına uğratıyor.

13 Sevin ki, ya RAB, beni teslim et: Ya RAB, bana yardım etmek için acele et.

14 Ruhumu yok etmek için canımı arayanlar, utansınlar ve şaşkına dönsünler; Geriye sürülsünler ve bana kötülük dileyenler utansınlar.

15 Bana, Aha, aha diyen utançlarının ödülü için perişan olsunlar.

16 Seni arayanların hepsi sevinsin ve senden memnun olsunlar; kurtuluşunu sevenler sürekli, RAB yüceltilsin desin.

17 Ama ben fakirim ve muhtacım; yine de Rab benim üzerimde düşünüyor: Sen benim yardımcım ve kurtarıcımsın; oyalanma ey allahım