Taiko

Taiko Sanal

Taiko (太鼓) geniş bir Japon vurmalı çalgı yelpazesidir. Japonca'da, bu terim her türlü davulu ifade eder, ancak Japonya dışında, özellikle wadaiko (和太鼓, "Japon davulları") adı verilen çeşitli Japon davullarından herhangi birine ve daha spesifik olarak kumi-daiko (組太鼓, "davul seti") olarak adlandırılan topluluk taiko davul çalma biçimine atıfta bulunmak için kullanılır. Taiko yapım süreci üreticiler arasında farklılık gösterir ve hem davul gövdesinin hem de kaplamanın hazırlanması, yönteme bağlı olarak birkaç yıl sürebilir.

Taiko'nun Japon folklorunda mitolojik bir kökeni vardır, ancak tarihi kayıtlar taiko'nun Japonya'ya MS 6. yüzyıldan itibaren Kore ve Çin kültürel etkisiyle tanıtıldığını göstermektedir. Bazı taikolar Hindistan kökenli enstrümanlara benzer. Arkeolojik kanıtlar aynı zamanda taiko'nun Japonya'da 6. yüzyılda Kofun döneminde mevcut olduğu görüşünü desteklemektedir. İşlevleri tarih boyunca iletişim, askeri harekat, tiyatro eşliğinde ve dini törenden hem festival hem de konser performanslarına kadar çeşitlilik göstermiştir. Modern zamanlarda taiko, Japonya içinde ve dışında azınlıklara yönelik sosyal hareketlerde de merkezi bir rol oynamıştır.

Farklı davullarda çalan bir toplulukla karakterize edilen Kumi-daiko performansı, 1951'de Daihachi Oguchi'nin çalışmaları ile geliştirildi ve Kodo gibi gruplarla devam etti. Hachijō-daiko gibi diğer performans stilleri de Japonya'daki belirli topluluklardan ortaya çıkmıştır. Kumi-daiko performans grupları yalnızca Japonya'da değil, Amerika Birleşik Devletleri, Avustralya, Kanada, Avrupa, Tayvan ve Brezilya'da da faaliyet göstermektedir. Taiko performansı teknik ritim, form, sopa tutuşu, kıyafet ve özel enstrümantasyon gibi birçok bileşenden oluşur. Topluluklar tipik olarak farklı fıçı biçimli nagadō-daiko türlerinin yanı sıra daha küçük shime-daiko kullanır. Birçok grup davullara vokaller, yaylılar ve nefesli çalgılarla eşlik ediyor.