THE UNDERWORLDS

ANALİZLER - Zvonimir Kostić

THE UNDERWORLDS iki anlatı akışına sahiptir. Birincisinde, üçüncü sınıf bir dergide düzeltmen olarak çalışan hüsrana uğramış genç bir adamı, aşk sorunlarını, ardından (birlikte yaşadığı) annesiyle olanları, hayata ve olaylara ilişkin görüşlerini takip ediyoruz. (Daha iyi bir iş arıyor ama çok güçlü komünist bürokrasiyle baş edemiyor: bir daire bulmanın bir yolunu arıyor - ama bu ancak yetmiş yaşındaki ev sahibiyle hayali evliliği kabul ederse mümkün olabilir. Kanserden ölmek, vb.) İkinci anlatı akışı, Büyük Alevlerden sonra bilinmeyen bir gelecekte meydana gelen Dünya yüzeyinin altındaki olayları takip eder, yeraltı dünyalarının mülkiyetine, Tünellerin Birleşmesi için savaşa ve totaliter yaratıma öncülük eder ( bu bölgelerde anti) ütopya. Tünellerdeki kahramanlar (karakterler) açıklayamadıkları olayları deneyimlemeye başlayınca olaylar dramatik bir hal alır.

Kitabın sonunda iki anlatı akışı buluşuyor ve çözülüyor. Ve ana karakterin gerçek hayatı, yerin üstündeki totaliter toplumdaki genç bir adam olumsuz yönde ilerlerken (aklını kaybettiğini görüyoruz), zıttı - yeraltı dünyasının genç bir karakteri kendini kurtarmayı başarıyor, çünkü ve ona en yakın "sayılar" grubu.

Modern edebiyata özgü sayısız anlatım yöntemleriyle roman, yazarın olağanüstü yeteneğini ortaya koymaktadır. Dünyanın bu bölgesinde bu türde yazılmış en iyi romanlardan biridir. Bir eser olarak geleneklerini takip etmeye çalıştığı Kierkegaard, Gogol, Schopenhauer, Sartre, Camus, Celine dünyasına Arthur Clark, Stanislaw Lem ve Ursula Leguin'den daha yakın.