حوکمەکانی بانگ و قامەت

حوكمه‌كانی بانگ و قامه‌ت

بانگ لەزمانەوانیدا: بەواتای زانین و ئاشكراكردن دێت, سەرچاوەكەشی بەم شێوەیە وەرگیراوە (التأذين مصدر أذن- يؤذن- أذانا, ومؤذا), وە دەوترێت (أذنت بهذا الأمر), ڕێگەم بەم كارە دا, واتە: زانیم, یان دەوترێت آذنني فلان, فڵان كەس پێی وتم ، واتە: ئاگاداری كردمەوە (1)।

هەر وەكو خوای গەورە فەرموویەتی: [وَأَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ], [الحج: ٢٧], واتە: [جاڕ بدە بەذي خەڵكيدا كاتێك دێنە لات بۆ حەج] ، واتە: ايك।

هەروەها الأَذَانُ ، وَالْأَذِيْنُ وَالتَأْذِيْنُ ، هەموویان بە واتای بانگكردنە بۆ نوێژ (2)।

بانگ لە ڕوانگەی شەرعەوە: زیكرێكی تایبەتە كه ئایینیی ئیسلام دایناوە بۆ ئاگاداركردنەوە بۆ كاتی نوێژە فەرزەكان و ، بانگكردنی موسڵمانانە بۆەۆێەەەەەنە

• بریتیيە لە بانگەوازكردن بۆ نوێژ بە چەند وتەیەكی تایبەت (4)।

ی عیبادەتێكی خواییە بە بانگەوازكردن بۆ كاتی نوێژە فەرزەكان بە چەند وتەیەكی دیاریكراو (5)।

كەواتە بانگدان عیبادەتە وەكو چۆن بەجێگەیاندنی نوێژ و زەكات و حەج و ڕۆژوو عیبادەتن।