مهرجان - مخترتش اهلي ولا اصحاب

جشنواره "مختارش اهلی و نه دوستان من" محمد الفنان ، ریچا کوستا و سامارا اکنون 2020

متن شعر جشنواره

خانواده ام ، همراهانم ، نه رنگ من ، آرایش و بدنم

من نمی خواهم محبوب خود را ، و نه نام خانواده را به نام من بگذارم

فکر نمی کنم لهجه مادرم ، کارت لیا ، عصبی و بی پدر باشد

هر که از من رو برگرداند ، احساس کوتاه شدن کردم ، گم شده ام ، قلبم خسته است

و هرکس که مرا ملاقات کند و پیامبر جواب من را بدهد ، من از تنهایی درونم می ترسم

کسی با من می جنگد ، مرا پنهان کن ، اشک می ریزد قلب من همیشه درد می کند

من ساکت هستم ، خواهرانم صحبت می کنند ، صدای من قابل شنیدن و ناراحت کننده نیست

نام من روی کارت من است. من آن را حمل نمی کنم. من بیش از توانم هستم. من به خانه خود نیازی ندارم

نه زندگی من از ترس من ترسیده است و نه حریص من که خواهرانم را حفظ خواهد کرد

فکر نمی کنم مردم پرونده های من را دوست داشته باشند

پروردگارا ، مهربان ترین ما در میان من نیست ، او ما را دنبال می کند ، چشمان تو برای ما کافی است

در دریا ، شناور ، مرتفع ، امواج و استراحت ، و من ذهن خود را ترک نمی کنم ، تنها بگذارم

داستان من ، پروردگار من ، کتابهای من ، سلامتی من ، عدم سلامتی آن ، و مردم قصد دارند آن را لمس کنند

ویژگی های من درباره چیزی مشکلی برایم ایجاد نمی کند. زندگی من برای من کافی است و زندگی من در ساعت و راه آهن است

چیزی همراه با راه آهن وجود دارد و شما پیاده روی خواهید کرد ، اما من می خواهم که فک آن نه یک وارث باشد و نه صاحب یک شرکت

خواهران ، نه ، نه ، خواهری وجود ندارد و میکس و پیاده روی روی استخر ، همه آنها فیلم هستند ، همه داستان ها

به خاطر منی ، آنها مکالمه می کنند قلب من خسته است و از بین رفته است

کشور من مانند خانواده من نیست ، سرزمین من آزاد نیست ، و راه من هم نیست

در پشت من ، پروردگار ، مهربان ترین در میان ما ، کسی که برای ما کافی است ، چشمان تو برای ما کافی است