History of Afghanistan in Urdu

فاتح افغانستان - تاریخ بزرگ اسلامی در قرن بیست و یکم

تاریخ افغانستان به عنوان یک دولت در سال 1823 به عنوان امارت افغانستان پس از سقوط سلف، امپراتوری درانی افغانستان، که دولت پایه گذار افغانستان مدرن به حساب می آمد، آغاز شد. تاریخ این کشور با سایر کشورهای منطقه، عمدتاً پاکستان، هند، ایران، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان گره خورده است. تاریخ مکتوب سرزمینی که در حال حاضر افغانستان را تشکیل می دهد، به حدود 500 سال قبل از میلاد مسیح بازمی گردد، زمانی که این منطقه تحت کنترل بود. امپراتوری هخامنشی، اگرچه شواهد نشان می دهد که درجه پیشرفته ای از فرهنگ شهرنشینی از سال های 3000 تا 2000 قبل از میلاد در این سرزمین وجود داشته است. قدمت باکتریا به 2500 سال قبل از میلاد برمی گردد. تمدن دره سند تا بخش های وسیعی از افغانستان در شمال امتداد داشت. اسکندر مقدونی و ارتش مقدونی اش در سال 330 قبل از میلاد پس از سقوط امپراتوری هخامنشی در جریان نبرد گوگاملا به افغانستان کنونی رسیدند. از آن زمان امپراتوری های بسیاری در افغانستان پایتخت هایی ایجاد کردند که از آن جمله می توان به یونانی-باختری ها، کوشانی ها، هندو ساسانیان، کابل شاهی، صفاریان، سامانیان، غزنویان، غوریان، کارتیدها، تیموریان، هوتکی ها و درانی ها اشاره کرد.

افغانستان (به معنای «سرزمین افغان‌ها» یا «سرزمین افغان») در طول تاریخ یک مکان مهم استراتژیک بوده است. این سرزمین به عنوان "دروازه ای به هند، مرکز جاده ابریشم باستانی در آسیای مرکزی، چین را به آسیای غربی و اروپا که تجارت را از دریای مدیترانه به چین منتقل می کرد" عمل می کرد. افغانستان که در بسیاری از راه‌های تجارت و مهاجرت قرار دارد، می‌تواند «دوربرگردان آسیای مرکزی» نامیده شود، زیرا مسیرها از خاورمیانه، از دره سند از طریق گذرگاه‌های هندوکش، از شرق دور از طریق حوزه تاریم، و از استپ اوراسیا مجاور.

سرزمینی که اکنون افغانستان است، سابقه طولانی در تسلط فاتحان خارجی و نزاع میان جناح های متخاصم داخلی دارد. در دروازه بین آسیا و اروپا، این سرزمین توسط داریوش اول بابلی در حدود 500 سال قبل از میلاد مسیح و اسکندر مقدونی مقدونیه در سال 329 قبل از میلاد و دیگران فتح شد.

محمود غزنوی، فاتح قرن یازدهم که از ایران تا هندوستان امپراتوری ایجاد کرد، بزرگترین فاتحان افغانستان به شمار می رود.

افغانستان با نام رسمی امارت اسلامی افغانستان، کشوری محصور در خشکی در چهارراه آسیای مرکزی و جنوبی است. این کشور از شرق و جنوب با پاکستان (از جمله مرز کوتاهی با کشمیر تحت کنترل پاکستان، مورد ادعای هند)، از غرب با ایران، از شمال با ترکمنستان و ازبکستان، و از شمال شرق با تاجیکستان و چین همسایه است. این کشور با مساحت 652864 کیلومتر مربع، عمدتاً کوهستانی است و در شمال و جنوب غربی آن دشت هایی است که توسط کوه های هندوکش از هم جدا شده اند. جمعیت آن تا سال 2020، 31.4 میلیون نفر است که اکثراً از قومیت های پشتون، تاجیک، هزاره و ازبک تشکیل شده است. کابل پایتخت و بزرگترین شهر آن است.