History of Afghanistan in Urdu

Fatih van Afghanistan - Grote islamitische geschiedenis in de 21e eeuw

De geschiedenis van Afghanistan als staat begon in 1823 toen het emiraat van Afghanistan na de val van de voorganger, het Afghaanse Durrani-rijk, beschouwd werd als de stichtende staat van het moderne Afghanistan. De geschiedenis is verbonden met die van andere landen in de regio, voornamelijk Pakistan, India, Iran, Tadzjikistan, Turkmenistan en Oezbekistan. De geschreven geschiedenis van het land dat momenteel Afghanistan vormt, gaat terug tot ongeveer 500 v. Achaemenidische rijk, hoewel er aanwijzingen zijn dat er tussen 3000 en 2000 vGT een vergevorderde graad van verstedelijkte cultuur in het land heeft bestaan. Bactrië dateert uit 2500 BCE. De beschaving van de Indusvallei strekte zich uit tot grote delen van Afghanistan in het noorden. Alexander de Grote en zijn Macedonische leger arriveerden in 330 vGT na de val van het Achaemenidische rijk tijdens de slag bij Gaugamela in wat nu Afghanistan is. Sindsdien hebben veel rijken hoofdsteden in Afghanistan gevestigd, waaronder de Grieks-Bactriërs, Kushans, Indo-Sassaniden, Kabul Shahi, Saffarids, Samanids, Ghaznavids, Ghurids, Kartids, Timurids, Hotakis en Durranis.

Afghanistan (wat "land van de Afghanen" of "Afghaans land" betekent) is door de geschiedenis heen een strategisch belangrijke locatie geweest. Het land diende als "een toegangspoort tot India, het centrum van de oude Zijderoute in Centraal-Azië, die China verbond met West-Azië en Europa, dat handel van de Middellandse Zee naar China voerde". Gelegen op vele handels- en migratieroutes, mag Afghanistan de 'Centraal-Aziatische rotonde' worden genoemd, aangezien routes samenkomen vanuit het Midden-Oosten, vanuit de Indusvallei via de passen over de Hindu Kush, vanuit het Verre Oosten via het Tarim-bekken, en vanuit de aangrenzende Euraziatische steppe.

Het land dat nu Afghanistan is, heeft een lange geschiedenis van overheersing door buitenlandse veroveraars en strijd tussen intern strijdende partijen. Bij de poort tussen Azië en Europa werd dit land rond 500 v. Chr. veroverd door Darius I van Babylonië en in 329 v. Chr. Alexander de Grote van Macedonië.

Mahmud van Ghazni, een 11e-eeuwse veroveraar die een rijk creëerde van Iran tot India, wordt beschouwd als de grootste van de veroveraars van Afghanistan.

Afghanistan, officieel het islamitische emiraat Afghanistan, is een geheel door land omgeven land op het kruispunt van Centraal- en Zuid-Azië. Het wordt begrensd door Pakistan in het oosten en zuiden (inclusief een korte grens met het door India gecontroleerde Kasjmir, opgeëist door India), Iran in het westen, Turkmenistan en Oezbekistan in het noorden, en Tadzjikistan en China in het noordoosten. Met een oppervlakte van 652.864 vierkante kilometer is het land overwegend bergachtig met vlaktes in het noorden en zuidwesten die worden gescheiden door de Hindu Kush-bergen. De bevolking vanaf 2020 is 31,4 miljoen, voornamelijk samengesteld uit etnische Pashtuns, Tadzjieken, Hazara's en Oezbeken. Kabul dient als de hoofdstad en grootste stad.