بازی رومیزی برای دو بازیکن
بازی‌های مانکالا خانواده‌ای از بازی‌های رومیزی استراتژی نوبتی دو نفره هستند که با سنگ‌های کوچک، لوبیا یا دانه‌ها و ردیف‌هایی از سوراخ‌ها یا گودال‌ها در زمین، تخته یا سایر سطوح بازی بازی می‌شوند. هدف معمولاً گرفتن تمام یا تعدادی از مهره های حریف است. (ویکیپدیا).
بازی های زیادی در خانواده مانکالا وجود دارد: oware، bao، omweso و غیره.
این اجرای چندین بازی mancala - kalah، oware، congkak است.
بازی یک تخته و تعدادی دانه یا شمارنده فراهم می کند. تخته دارای 6 گودال کوچک به نام خانه در هر طرف است. و یک گودال بزرگ، به نام منطقه یا فروشگاه انتهایی، در هر انتها. هدف بازی گرفتن دانه های بیشتری نسبت به حریف است.
قوانین کالاه:
1. در ابتدای بازی در هر خانه چهار (پنج تا شش) دانه قرار می گیرد.
2. هر بازیکن شش خانه و دانه های آنها را در سمت بازیکن در تخته کنترل می کند. امتیاز بازیکن تعداد دانه های موجود در فروشگاه سمت راست او است.
3. بازیکنان به نوبت بذرهای خود را می کارند. در یک نوبت، بازیکن تمام دانه ها را از یکی از خانه های تحت کنترل خود خارج می کند. با حرکت در خلاف جهت عقربه‌های ساعت، بازیکن به نوبه خود یک دانه را در هر خانه می‌ریزد، از جمله فروشگاه خود بازیکن اما نه فروشگاه حریف.
4. اگر آخرین دانه کاشته شده در یک خانه خالی متعلق به بازیکن فرود آید و خانه مقابل حاوی دانه باشد، هم آخرین دانه و هم دانه مقابل گرفته می شوند و در فروشگاه بازیکن قرار می گیرند.
5. اگر آخرین دانه کاشته شده در فروشگاه بازیکن فرود آید، بازیکن یک حرکت اضافی دریافت می کند. هیچ محدودیتی در تعداد حرکاتی که یک بازیکن می تواند در نوبت خود انجام دهد وجود ندارد.
6. زمانی که یک بازیکن دیگر در هیچ یک از خانه های خود دانه ای نداشته باشد، بازی به پایان می رسد. بازیکن دیگر تمام دانه های باقیمانده را به فروشگاه خود منتقل می کند و بازیکنی که بیشترین دانه را در فروشگاه خود داشته باشد برنده می شود.
قوانین Oware:
1. در ابتدای بازی در هر خانه چهار (پنج یا شش) دانه قرار می گیرد. هر بازیکن شش خانه و دانه های آنها را در سمت بازیکن در تخته کنترل می کند. امتیاز بازیکن تعداد دانه های موجود در فروشگاه سمت راست او است.
2. در نوبت خود، بازیکن تمام دانه‌ها را از یکی از خانه‌های خود جدا می‌کند و آنها را توزیع می‌کند و در هر خانه یکی را در خلاف جهت عقربه‌های ساعت از این خانه می‌ریزد، در فرآیندی به نام کاشت. دانه‌ها در خانه‌های امتیازدهی نهایی و یا در خانه‌ای که از آن گرفته می‌شود، توزیع نمی‌شوند. خانه شروع همیشه خالی می ماند. اگر حاوی 12 (یا بیشتر) دانه بود، از آن صرفنظر می شود و دانه دوازدهم در خانه بعدی قرار می گیرد.
3. گرفتن تنها زمانی اتفاق می افتد که بازیکن با دانه نهایی که در آن نوبت کاشته است، تعداد خانه حریف را دقیقا به دو یا سه برساند. این همیشه دانه‌های خانه مربوطه را می‌گیرد، و احتمالاً بیشتر: اگر دانه قبلی تا آخر، خانه حریف را به دو یا سه رساند، اینها نیز تسخیر می‌شوند، و به همین ترتیب تا زمانی که به خانه‌ای برسیم که حاوی آن نباشد. دو یا سه دانه یا به حریف تعلق ندارد. دانه های گرفته شده در خانه امتیازدهی بازیکن قرار می گیرند.
4. اگر خانه های حریف همه خالی باشد، بازیکن فعلی باید حرکتی انجام دهد که به حریف دانه بدهد. اگر چنین حرکتی امکان پذیر نباشد، بازیکن فعلی تمام دانه های موجود در قلمرو خود را می گیرد و بازی را به پایان می رساند.
5. بازی زمانی به پایان می رسد که یک بازیکن بیش از نیم دانه را گرفته باشد، یا هر بازیکن نیم دانه را گرفته باشد (تساوی).