Salmo 105

مزمور بزرگ

1 خداوند را شکر کنید و نام او را اعلام کنید. اعمال او را در میان امّتها بشناسان.

2 برای او بخوان و او را ستایش کن. همه شگفتی های خود را گزارش کنید

3 به نام مقدس او مباهات کنید. دل کسانی که در جستجوی خداوند هستند شاد شود.

4 نزد خداوند و قوت او برو. همیشه به دنبال حضور او باشید

۵ شگفتی‌های او، معجزات و داوری‌های او را به یاد بیاورید،

6 ای فرزندان بنده او ابراهیم، ​​ای فرزندان یعقوب، برگزیدگان او.

7 او یهوه خدای ما است. احکام او برای تمام زمین است.

8 او عهد خود را تا هزار نسل تا ابد به یاد می‌آورد، کلامی را که امر فرموده بود،

۹ عهد و پیمانی که با ابراهیم بست، سوگند که با اسحاق قسم خورد.

10او آن را به‌عنوان حکمی برای یعقوب و برای اسرائیل به‌عنوان عهد جاودانی تأیید کرد، زیرا گفت:

۱۱ «من زمین کنعان را به تو می‌دهم، میراث تو.»

12 هنگامی که هنوز اندک بودند، تعداد انگشت شماری زائر در زمین،

13 و از قومی به قوم دیگر، از پادشاهی به پادشاهی دیگر سرگردان شدند،

14به کسی اجازه ظلم و ستم به آنها نداد، اما از طرف آنها پادشاهان را سرزنش کرد و گفت:

15 مسح‌شدگان من را لمس نکنید. با پیامبرانم بدرفتاری نکنید.»

16 قحطی را بر زمین فرستاد و تمام معاش ایشان را نابود کرد.

17 اما مردی را پیشاپیش آنها فرستاد، یوسف که به بردگی فروخته شد.

18 پاهایش را با زنجیر و آهن به گردنش بستند،

19 تا اینکه پیشگویی او به حقیقت پیوست و کلام خداوند سخنان او را تأیید کرد.

20پادشاه او را آزاد کرد، حاکم قوم او را آزاد کرد.

21او را صاحب قصر و مباشر همه اموالش ساخت،

22 تا مقامات خود را هر طور که می‌خواهد تعلیم دهد و به کارگزاران پادشاه حکمت بیاموزد.

23 پس اسرائیل به مصر رفت و یعقوب در سرزمین حام به عنوان غریبه زندگی کرد.

24خدا قوم خود را زیاد کرد و آنان را از دشمنان خود نیرومندتر ساخت

25 و دلهای خود را تغییر دادند تا از قوم او نفرت داشته باشند و علیه بندگانش توطئه کنند.

۲۶ آنگاه موسی غلام خود و هارون را که برگزیده بود فرستاد،

27 که به وسیله او نشانه‌ها و شگفتی‌های خود را در سرزمین کام انجام داد.

28 او تاریکی فرستاد و تاریکی بود و آنها بر سخنان او عصیان نکردند.

29او آبهایشان را به خون تبدیل کرد و ماهیانشان را مرد.

30 سرزمین آنها پر از قورباغه شد، حتی اتاقهای سلطنتی.

31 او دستور داد و دسته‌های مگس و شپش به قلمرو آنها حمله کردند.

32 به جای باران تگرگ و رعد و برق شعله ور در سرتاسر سرزمین ایشان به ایشان داد.

33 انگورها و درختان انجیر خود را با خاک یکسان کردند و درختان قلمرو خود را نابود کردند.

34 او دستور داد و دسته‌هایی از ملخ‌ها آمدند، ملخ‌های بی‌شمار،

35 و تمام نباتات زمین را بلعید و تمام آنچه را که از خاک‌ورزی حاصل می‌شد مصرف کرد.

36 آنگاه جمیع نخست‌زادگان سرزمین ایشان را کشت، و همه اولین ثمره‌های ذکور ایشان را.

37 او اسرائیل را از آنجا بیرون آورد و پر از نقره و طلا بیرون آمدند. هیچ کس در قبایل آنها تزلزل نداشت.

38 مصریان از رفتن خوشحال شدند، زیرا از بنی اسرائیل وحشت داشتند.

39 او ابری را گستراند تا به آنها سایه بدهد و آتشی را برای روشن کردن شب.

40 آنها درخواست کردند و او بلدرچین فرستاد و آنها را از نان بهشت ​​سیر کرد.

41 او صخره را شکافت و آب فوران کرد و مانند رودخانه از میان بیابان جاری شد.

42 زیرا او وعده مقدسی را که به بنده خود ابراهیم داده بود به یاد آورد.

43 قوم خود را با شادی و برگزیدگان خود را با سرودهای شادی بیرون آورد.

44 او زمین‌های اقوام را به آنها داد و آنها کارهای اقوام دیگر را تصاحب کردند.

45 تا احکام او را اطاعت کنند و قوانین او را نگاه دارند. سپاس خداوند را!