سوره Waqiah فصل 56 قرآن کریم است.
مزایای خواندن سوره Waqiah
با خواندن این سوره waqiah، هرگز به فقر می گیرند، و تمام نیازهای فرد برآورده خواهد شد.
هر سوره در قرآن است بسیاری از مزایای شفا. سوره Waqiah یک است که این به نفع شگفت انگیز از خواندن آن است. در احادیث که به خواندن سوره Waqiah مربوط وجود دارد.
پیامبر ما (ص)، در یک حدیث، "هر کس بخواند سوره Waqiah در شب هرگز فقر مواجه خواهد شد» (ابن سنی 620) است.
حدیث دیگری از پیامبر ما (ص) می گوید: "سوره Waqiah سوره ثروت است، بنابراین تلاوت آن و آموزش آن به کودکان خود" (ابن عساکر).
بسیاری از علما و شیخ را UL حدیث اسلامی بحث در مورد این و دولت که همه ما باید به یک عادت به خواندن سوره Waqiah هر شب بعد از عشا است. برخی می گویند به خواندن بعد از مغرب، اما پس از عشا بهترین است.
ان شاء الله، اگر شما می خواهید از طریق زمان نیاز مالی، لطفا شروع به خواندن سوره AlWaqiah. اطمینان حاصل کنید که شما به عنوان خوانده شده Durood / صلوات ابراهیمی (3 بار، و یا 11 بار) قبل از خواندن سوره Waqiah، و سپس پس از پایان، و دعا، به عنوان خوانده Durood / صلوات ابراهیمی دوباره (3 بار یا 11 بار). خواندن صلوات آن را آسان برای شما به خواندن، و خواهد دعا راست خود را به تاج و تخت الله به ارمغان بیاورد. و شما BARAKAH از نزول نعمت به پیامبر ما (ص).
به یاد داشته باشید، خدا SWT همیشه وجود دارد برای ما و هرگز ما را در هر شرایط او می داند که ما نمی تواند اداره کند ترک کنند. او همیشه برای ما در راه ما نمی دانیم که ارائه و نمی تواند تصور کنید.
* تاریخچه وحی *
با توجه به نظر مفسرین، فصل سوره Waqiah سوره مکی، است که، آن در طول دوره مکه از (سال الله Alehi Wasallam) نبوت محمد نازل شده است. برخی از مفسران، اگر چه نه در اکثریت، استدلال می کنند که بخشی از آن را در طول دوره مدینه نازل شده است. برخی از این مفسران معتقدند که آیات 39-40 آیات هستند که از دوران مدینه بود، در حالی که برخی می گویند 81-82، و دیگران می گویند 83.
گاهشناسی سنتی مصر قرار می دهد فصل به عنوان فصل 41th منظور از وحی (پس از آل TUR)، در حالی که نولدکه کرونولوژیا (توسط مستشرق تئودور نولدکه) آن قرار می دهد به عنوان 46. موقعیت فصل در قرآن، است که توسط سفارش وحی تعیین نمی شود، به عنوان فصل 56، درست بعد از رحمان که مورد بحث موضوع تا حدودی مرتبط است. برخی از مفسران، مانند احمد بن Ajiba واقعه ادامه رحمان در نظر بگیرید.