رسائل ابن العربى و ابن سينا

Een boek over astronomie en de geheimen van de wereld van magie, djinn en hypnose

Het Auteur Boek van Ibn Arabi Letters en de auteur van 4 andere boeken.

Muhammad ibn Ali ibn Muhammad ibn Arabi al-Hatmi al-Ta'i al-Andalus, bekend als Muhyi al-Din ibn Arabi, is een van de beroemdste mystici. Zijn volgelingen en andere soefi's noemden hem "de Grote Sheikh", en daarom wordt de Akbariya Soefi-orde aan hem toegeschreven. Hij werd geboren in Murcia in Andalusië in de maand Ramadan in het jaar 558 AH, wat overeenkomt met 1164 na Christus, twee jaar voor de dood van Sheikh Abd al-Qadir al-Jilani. Hij stierf in Damascus in 638 AH, wat overeenkomt met 1240 na Christus. Hij werd begraven aan de voet van de berg Qassioun.

Hij is een Andalusische mystieke geleerde, dichter en filosoof wiens werken zelfs buiten de Arabische wereld van groot belang zijn geworden. Hij schreef er meer dan 800, maar er zijn er nog maar 100. Zijn kosmologische leringen zijn van groot belang geworden in vele delen van de islamitische wereld.

Zijn volgelingen en discipelen van de soefi's noemden hem met vele titels, waaronder: de grote sjeik, het hoofd van de ontdekkingsreizigers, de rijke zee, de zee van waarheden, de imam van de onderzoekers, Muhyi al-Din, de sultan van de kenners.

zijn biografie

Ibn Arabi was een mysticus, dichter en filosoof, geboren in Murcia, Spanje, op de zeventiende van de Ramadan (of zesentwintig juli 1165 CE). Ibn Arabi staat bij de soefi's bekend als (Sheikh al-Akbar) of Muhyiddin Ibn Arabi, en hij wordt beschouwd als een van de heiligen in het soefisme. In het Midden-Oosten stond hij bekend als de grootste sjeik Muhyiddin Ibn Arabi.

Hoewel hij een aanhanger is van de soennitische sekte, zijn zijn geschriften over de twaalf imams van groot belang voor de sjiieten. Er is brede controverse over zijn doctrine van jurisprudentie, aangezien sommigen geloven dat Ibn Arabi tot de schijnbare doctrine behoorde.

Ibn Arabi's leringen verspreidden zich met een enorme snelheid over de hele wereld. Zijn geschriften waren niet beperkt tot de elite moslims, maar vonden hun weg naar de lagere klassen van de samenleving als gevolg van de verspreiding van het soefi-tij. Ibn Arabi's werken zijn ook vertaald in het Perzisch, Turks en Urdu (een veel gesproken taal in Pakistan en India, geschreven in Arabisch schrift). Daarboven waren een groot aantal dichters volgelingen van de Soefi-school, en de ideeën van Ibn Arabi waren een grote inspiratie voor hen.

De familie van Ibn Arabi gaat terug tot verschillende en overlappende oorsprongen, zijn vader was bijvoorbeeld een Arabier, van een van de meest bekende en prominente Arabische stammen, de Tai-stam. Wat zijn moeder betreft, zij was een Berber die in Noord-Afrika woonde.

In zijn geschriften verwees Ibn Arabi naar zijn overleden oom Yahya al-Sinhaji (uit Sanhaja), omdat zijn oom rijk was en de functie van gouverneur van de stad Tlemcen bekleedde, maar hij verliet zijn positie om mystiek te beoefenen na een ontmoeting met een mystieke sjeik .

Ibn Arabi's vader, Ali Ibn Muhammad, diende in het leger van de gouverneur van Murcia, bekend als Ibn Mardanish. Toen de laatste stierf in 1172 na Christus, wendde Ibn Arabi's vader zich tot de dienst van de Almohaden sultan, Abu Yaqub Yusuf I, en dus keerde hij terug naar overheidswerk, en zijn familie verhuisde met hem van Murcia naar Sevilla. Daar groeide Ibn Arabi op aan het hof van de heerser en kreeg hij een militaire opleiding. Als volwassene was hij secretaris van de gouverneur van Sevilla. Hij trouwde met een vrouw genaamd Maryam uit een van de vooraanstaande families.