Weaselution

Intelligent Design object lessen - kwesties toont de evolutie als complexiteit groeit

Richard Dawkins 'Weasel programma toont evolutionaire processen-willekeurige variatie in combinatie met niet-willekeurige cumulatieve selectie. Beweren dat genoeg tijd, kleine incrementele genetische wijzigingen in de code te produceren complexe systemen. Het is een vereenvoudiging op basis van de 'oneindige aap stelling'; gegeven oneindige tijd, kon een aap en een typemachine uiteindelijk al het werk van Shakespeare's te creëren. De Wezel programma haalt een kleine zin uit Hamlet, "Mij dunkt, het is als een WEASEL" als de evolutionaire doel frase. Het begint met het kiezen van een willekeurige opeenvolging van 28 brieven, dupliceert het herhaaldelijk, maar met een willekeurige kans 'mutatie'. Het programma onderzoekt de mutant zinnen, het 'nageslacht' van de oorspronkelijke zin, en kiest degene die het meest lijkt op het doel, me dunkt het is als een WEASEL.

Weaselution mechanizes deze en breidt uit op het - zodat u uw eigen evolutionaire veronderstellingen te maken. U kunt met het aantal nakomelingen, de mutatiesnelheden de doeluitdrukking en het belangrijkst, de complexiteit vereist voor selectie.

In Dawkins 'wezel programma, wordt elk karakter dat past bij de doelgroep beschouwd als een voordeel en meteen geselecteerd voor de volgende generatie. In werkelijkheid zijn de dingen ingewikkelder - een gedeeltelijk geëvolueerde kenmerk van geen voordeel zou zijn; zodat gedeeltelijke mogelijkheid heeft geen betere kans om geselecteerd te worden dan alle andere en zal 'decentraliseren out'. Een correcte overeenstemming is dat hele woorden dienen nuttig te zijn en geselecteerd voor de volgende generatie. Weaselution demonstreert implicaties complexiteit door u in staat om een ​​van de 4 complexiteit te selecteren:

modus 1: geen - iedere doeluitdrukking matching brief wordt verondersteld instelbaar door de natuur te zijn. Maar waarom zou een onvoltooide woord nog selecteerbaarheid? Sommige complexiteit is vereist voor de functie selecteerbare te zijn, net zoals je op zijn minst een woord nodig hebben om betekenis te hebben.

modus 4: Heel woord - veronderstelt sommige complexiteit nodig is. Voor iets te selecteren (een betere conditie) het moet een functie uit te voeren. Dit wordt gesimuleerd door het niet mogelijk een woord worden geselecteerd totdat het gehele woord is geplaatst. MELDINLS gescoord als 0 omdat het hele woord niet volledig. Mij ​​dunkt gescoord als 8 omdat het hele woord is voltooid. Dit verhoogt de kans aanzienlijk dat een woord zal overgaan voordat het kan worden geselecteerd.

modus 2: Complexiteit met afzettingen / vaste positie - Een gemeenschappelijke weerlegging van onherleidbare complexiteit is dat het veronderstelt dat componenten nutteloos zijn op hun eigen. In het evolutionaire model, kan de sub componenten van grote samenstellingen doen ander werk, dus ze zijn geselecteerd. Weaselution modellen die begrip in deze modus. Complexe functies (langere woorden onze sim) bestaan ​​uit kleinere minder complexe functies (kortere woorden). Bijvoorbeeld: Mij dunkt, sub woorden: Me, dun, in, denkt, ik, inkt, denken. Het maakt gebruik van de regel dat kleinere woorden moet bestaan ​​in Hamlet beschouwd worden als een geldige subwoord. (De Weaselution bevat alle Hamlet en controleert deelwoorden bestaan ​​in dit werk). Deze modus bevat een belangrijke cheat - onder woorden worden gedwongen in de juiste positie in de grotere woord. Voorbeeld: in Mij dunkt: Me ------, niet --- --- Me

modus 3: Weaselution Demo 4: Complexiteit met afzettingen / niet-gespecificeerde positie. Zelfde als modus 2, behalve de positie subwoord wordt niet vooraf opgegeven. De subwoord kunnen worden geselecteerd, maar in de verkeerde positie om de grotere woord te maken. Deelwoorden moeten zichzelf assembleren in de juiste volgorde door het toeval.

Gebruik Weaselution's analogie met de evolutie van de tekortkomingen aan te tonen. Het kan worden gebruikt als een effectief instrument voor verontschuldigend intelligent ontwerp. Zeker als je bedenkt het gehucht vereenvoudiging ten opzichte van het leven. Bijvoorbeeld: de gemiddelde woord 5 letters, levert dit een 1 in 10.000.000 kans om alle letters in plaats tegelijk. De kleinste eiwit, insuline, heeft van 51 aminozuren, levert dit een 1 in 10 ^ 66 kans samenstellen nuttig proteïne bij toeval.